Beste wijnbouw(st)er,

Iedereen heeft ondertussen de slag van het snoeien weer te pakken.  We brengen weer vele uurtjes tussen de wijnstokken door ondanks dat het tot nu toe geen fantastische weersomstandigheden zijn geweest.  Dan was het vorig jaar in februari en maart toch wel iets zonniger, nietwaar?  Maar de buitenlucht doet ongetwijfeld deugd, en zo kunnen we ’s avonds na een dag knippen weer genieten van een nieuwsbrief.

Blijkbaar stopt de steun en sympathie van wijnproducenten voor Oekraïne zodra er Euro-tekens verschijnen. Ondanks de betreurde Russische invasie van Oekraïne, profiteren sommige EU-wijnproducenten van de oorlog.

Een blik op de Europese wijnsectie in een Russische supermarkt

Het Oekraïense orgaan voor de wijnindustrie, Ukrvinprom, heeft er bij Europese wijnbedrijven op aangedrongen te stoppen met de export van wijnen naar Rusland en beschuldigde hen ervan de Russische oorlog tegen Oekraïne te tolereren.

"Elke Europese wijn die in Rusland wordt verkocht, levert Rusland belasting op, dat is geld dat wordt gebruikt om wapens te kopen om Oekraïners te doden", vertelde Volodymyr Kucherenko, directeur van Ukrvinprom, het nationale wijn- en wijnbouwbedrijf van Oekraïne, aan Wine-Searcher.pite die de Russische invasie van Oekraïne betreurt , profiteren sommige EU-wijnproducenten van de oorlog.

Het pleidooi van Ukrvinprom aan Europese producenten komt te midden van een aanzienlijke toename van de wijnexport naar Rusland in 2022, waarvan een groot deel het land binnenkomt via Letland, het EU-land waarvan de haven van Riga dient als logistiek knooppunt voor handel met Rusland en de Baltische staten.

De export van wijn uit de EU naar Rusland schoot aan het einde van het voorjaar van 2022 omhoog en zette zijn opwaartse trend voort in het najaar, als gevolg van een sterke stijging van de export van niet-mousserende wijn uit Spanje en Georgië. De export van Italiaanse prosecco en mousserende wijn nam ook toe na het verrassende herstel van de Russische munt.

Het Franse champagnebureau weigerde commentaar te geven op de export, maar desalniettemin wordt aangenomen dat de verzendingen in 2022 zijn doorgegaan, ondanks een aanbeveling van het champagnebureau aan producenten om niet naar Rusland of naar de Russische markt via buurlanden te exporteren. Een woordvoerder zei: "We hebben geen exportcijfers per land; gedetailleerde resultaten zullen we pas eind maart hebben."

Julien Lonneux, de Britse CEO van Vranken Pommery vertelde aan Wine-Searcher dat Vranken Pommery de handel op de Russische markt had stopgezet na de goedkeuring van internationale sancties afgelopen maart.

Echter, sprekend over de stemming in Moskou, zei Frank Smulders MW, wijninkoper voor de Russische O'Key-hypermarkten: "Het is business as usual, althans qua uiterlijk. Er is minder champagne; sommige champagneproducenten zijn misschien gestopt met exporteren, maar de grote merken zijn er nog."

Smulders, die twee weken geleden in Moskou was nadat hij voor de tweede keer sinds de Russische invasie van Oekraïne was teruggekeerd naar de hoofdstad van Rusland, vertelde Wine-Searcher dat hij na lang wikken en wegen had besloten dit jaar door te gaan met O'Key uit "loyaliteit aan de eigenaren en de CEO".

Onder verwijzing naar statistieken van Atlas World Trade, die zijn gebaseerd op gegevens van douaneagentschappen van elk land, zei hij dat de wederuitvoer van mousserende wijn naar Rusland via Letland in dezelfde periode meer dan verdubbelde, van € 70,2 miljoen tot € 140,6 miljoen. De totale hoeveelheid niet-mousserende wijn die in dezelfde periode naar Rusland werd geëxporteerd, steeg met 4,7 procent van 652,3 miljoen euro naar 683,1 miljoen euro.

De cijfers waren niet te vergelijken met Russische statistieken, aangezien Poetin sinds februari 2022 de publicatie van statistieken van de douane over goederenstromen heeft verboden.

Volgens het Wine Data Dashboard van de Europese Commissie exporteerde de EU in november 2022 € 130,4 miljoen aan wijn naar Rusland, vergeleken met € 89 miljoen in november 2021. Op 17 januari zei Denis Pantini, manager van de Italiaanse Nomisma Wine Monitor, dat de totale wijnexport naar Rusland is in 2022, tussen januari en november, met 7 procent in waarde gestegen.

Hoewel Italië in 2021 de grootste Europese exporteur van wijn naar Rusland was, met een marktaandeel van 30 procent, daalde de export van het land volgens Pantini in 2022 met ongeveer 3 procent in waarde. De export van prosecco steeg echter met 9,5 procent, zei Pantini. Het Prosecco Consortium en zijn zusterorganisatie voor Asti Spumante weigerden commentaar te geven op de export naar Rusland. Ook producent La Scolca, een van de bekendste exporteurs van Italiaanse wijn naar Rusland, weigerde commentaar te geven.

Over de stijging van de Spaanse wijnexport zei Rafael Del Rey: "De Spaanse wijnexport naar Rusland deed het goed, tussen oktober 2021 en oktober 2022 met 35 procent gestegen tot € 32,6 miljoen en met 5,2 procent in volume tot 29,5 miljoen liter. Directe export naar Rusland steeg van 31,7 procent naar 43 procent van de export, in vergelijking met de Spaanse export naar Rusland via de Baltische landen en Wit-Rusland.

Wie kent niet de wijnproef-app CellarTracker? Iedere ernstige wijnproever die een beetje up-to-date is kent CellarTracker. Hij gebruikt het om zijn proefnotities te bewaren en eventueel ook zijn keldervoorraad. Het is meer toegespitst op de wijnervaring en minder direct met commerciële intenties doorspekt dan bijvoorbeeld Vivino (wat hier in de lage landen enig succes kent).  Met 10 miljoen proefnotities en meer dan 150 miljoen gevolgde flessen weerspiegelt CellarTracker een diverse wereldwijde gemeenschap voor mensen die gewoon van wijn houden. CellarTracker Insights belicht de favoriete vondsten en favoriete schenkingen in de gemeenschap, waardoor het een essentiële gids is voor wijnen die door onze leden in 2022 worden geproefd. Enkele interessante punten uit het overzicht van 2022…

Een studie van Business of Wine, McKinsey, Nielsen en het WA Global Wine Journal, deden een internationaal onderzoek naar de verkoopskracht van groene labels die een wijnbouwer kan vergaren.

Laten we beginnen met het opsommen van groene labels. Allereerst hebben we biologische producten (organics), wat door veel consumenten algemeen wordt begrepen. Dan de biodynamische, die wel bekend is in de high-end wijnsector, maar elders misschien minder. Dan duurzaamheid (sustainability) , dat klinkt goed en is erg belangrijk, maar een uitdagend gebied vanwege sommige duurzaamheidsschema's die niet erg duurzaam zijn. We gaan van hier naar klimaatneutraal of carbon neutraal, wat net als duurzaamheid belangrijk is als het waar is, maar vaak gepaard gaat met moeilijk te verifiëren aankopen van credits. Dan twee categorieën die enige deugd hebben, maar die niet noodzakelijkerwijs groen zijn: ‘fairtrade’ en ‘natuurlijke wijn’. Tenslotte, ‘regeneratief’, een nieuwkomer waarvan de meeste mensen zich nog niet bewust zijn.

Als we nadenken over groene geloofsbrieven bij het verkopen van wijn, laten we dan eens nadenken over de bepalende factoren voor de wijnprijs. Dit is een sterk gedistribueerde productruimte en het is een complexe om te bespreken met betrekking tot prijzen. Sommige flessen brengen waanzinnig hoge prijzen op, terwijl andere voor minder dan de productiekosten worden verkocht. Het is gecompliceerd. Dit zijn enkele van de elementen die een rol spelen bij het bepalen voor hoeveel een wijn wordt verkocht:

    Objectieve factoren (druivenras, regio, vintage, productiemethodes)

    Subjectieve factoren (de manier waarop de wijn smaakt)

    Collectieve merken (bijv. Chablis, Bordeaux, Champagne)

    Producent reputatie

    Reputatie van detailhandelaar/restaurant die de wijn verkoopt: als het op de lijst staat van een restaurant dat u respecteert, geeft dit een waarde aan de wijn

    Sommelier goedkeuring

    Critici of aanbeveling van een journalist

    Vraag versus aanbod, vooral aan de bovenkant

Dus verhogen groene geloofsbrieven ooit de waarde van een wijn voor de consument?

Beter boeren kost meestal meer geld (hoewel landbouwchemicaliën ook duur zijn, dus als u minder gebruikt, kunt u besparen), en daarom is het nuttig dat deze extra inspanning wordt beloond. Natuurlijk is er ook een moreel probleem: hoe kunnen we niet de moeite nemen om echt duurzaam te zijn? Want als we dat niet doen, lenen we van de volgende generatie

Een belangrijke vraag is hoe landbouwmethoden kunnen worden gecommuniceerd op het moment van aankoop. Staat het product in een aparte categorie ‘groen’ in de winkelruimte of op een wijnkaart? Wordt het via verschillende kanalen gedistribueerd vanwege zijn groene geloofsbrieven? Of worden de inloggegevens op de een of andere manier op het label weergegeven, hetzij prominent op de voorkant, hetzij op de achterkant.

Dit leidt tot andere vragen: begrijpen consumenten de problemen en de geloofsbrieven waar we het hier over hebben?

En een verdere vraag heeft betrekking op hoe prijsgevoelig de categorie is, en of de extra kosten kunnen worden doorberekend.

Laten we eens nadenken over het gedrag van consumenten wanneer ze winkelen. Waar betalen mensen in de supermarkt meer voor? Biologische groenten worden vaak in hun eigen afdeling verkocht en hebben een hogere prijs: consumenten begrijpen de problemen met biologische productie, zo lijkt het. Ze zijn ook op de hoogte van kwesties rond dierenwelzijn: scharreleieren en scharrelkippen krijgen een hogere prijs – consumenten voelen dat dit een morele kwestie is (maar niet iedereen kan zich moraliteit veroorloven, zoals blijkt uit het Jamie Oliver-programma in 2008, waar hij wees erop dat supermarkten extreem goedkope kippen in legbatterijen hadden en dat de verkoop plotseling enorm steeg, wat niet het beoogde effect was).

Wat vertelt het wijn-rayon ons?

    Er is meestal geen apart gedeelte voor biologische wijn

    Biodynamisch is geen concept waar consumenten bekend mee zijn – in Midden-Europa is dit lichtjes anders zijn, maar verwaarloosbaar

    Wijn is prijs-elastisch, maar de verkoop daalt ALTIJD aanzienlijk met de prijs

    Sommige regio's trekken hogere prijzen aan (bijvoorbeeld Champagne, Châteauneuf-du-Pape, Bourgondië, Chablis, Barolo) maar er is geen prijstoeslag binnen deze categorieën voor biologische

    Duurzaam staat nog niet op de radar van consumenten: het is meer een interne handelsdiscussie

Wat zeggen academische studies? Dit is een gebied geweest waar nogal wat onderzoek is gedaan. Meestal worden respondenten ondervraagd over WTP (Willingness To Pay), zoals in zou u bereid zijn meer te betalen voor een biologische wijn? Maar deze methodologie is beperkt, omdat mensen zich niet altijd gedragen zoals ze zeggen dat ze doen.

De soorten resultaten? Ik heb wat uit studies gehaald. In een onderzoek onder 7000 consumenten wereldwijd zei 87% zich zorgen te maken over de milieuaspecten van hun aankopen. In een ander onderzoek had slechts 25% van de respondenten groene producten gekocht. In een andere zei 73% van de respondenten bereid te zijn meer te betalen voor een ecologisch duurzame wijn.

Een interessant artikel dat enkele van deze beperkingen omzeilt, is een studie van Fanasch en Frick in Duitsland, waarin wordt gekeken naar de verkoop van biologische en biodynamische wijn. De auteurs stellen: "... huidig ​​onderzoek heeft niet overtuigend aangetoond dat klanten bereid zijn om te betalen voor biologische of biodynamische producten, aangezien studies die steunen op uitgesproken voorkeuren resultaten hebben opgeleverd die moeilijk, zo niet onmogelijk te rijmen zijn met waarneembaar gedrag." steekproef van 55.500 wijnen geproduceerd door 1514 Duitse wijnmakerijen tussen 2010 en 2017, en keek naar hun prijzen (technisch gezien schat deze studie een reeks hedonistische modellen over verschillende prijskwantielen.')

Zo blijkt dus dat de consument in een enquête heel andere antwoorden geeft, dan hij aantoont met zijn koopgedrag. Wanneer hij erop aangesproken wordt, betwijfelt hij vaak de echtheid van de labels.

Eén gedachte: telt 'biologisch' in sommige markten mee voor wijn? Zouden sommige mensen achterdochtig kunnen zijn over wijn die op de markt wordt gebracht op een andere basis dan wijnkwaliteit? Suggereert 'biologisch' voor sommigen dat de wijn misschien niet zo goed is? Rustieker?

Groen als merk

Afgezien van het begeleiden van consumenten op het punt van aankoop, kunnen groene referenties ook nuttig zijn als ze worden opgenomen in de branding van een reeds gevestigde wijnmakerij.

    Sommige wijnhuizen zijn erin geslaagd hun merk op te bouwen met organisch/biodynamisch/regeneratief als onderdeel ervan, en staan ​​ook bekend om het maken van goede wijn.

    Ze verkopen hun wijn op basis van hun merkkracht, voornamelijk gebouwd op wijnkwaliteit uit het verleden en minder op het groene karakter. Het groene element maakt daar wel deel van uit, maar is niet het enige criterium waarop de wijn wordt vermarkt.

    Voorbeelden: Tablas Creek staat bekend om zijn regeneratieve biologische certificering, terwijl in Nieuw-Zeelandse wijnmakerijen zoals Millton, Burn Cottage en Te Whare Ra biodynamische landbouw dicht bij hun merkidentiteit hebben. Dit zijn slechts enkele van de vele voorbeelden.

Distributie verkoopt wijn

Mensen kunnen de wijn alleen voor hun neus kopen, dus het is de sleutel tot de verkoop om ervoor te zorgen dat uw wijn meer wordt gedistribueerd. Groene geloofsbrieven worden misschien beter begrepen en meer gezocht door degenen die deze beslissingen nemen (warenhuis-aankopers), in plaats van te verwachten dat consumenten ze begrijpen. Sommige kanalen (routes to market) geven de voorkeur aan erkende wijn, zoals speciaalzaken of bepaalde restaurants met een specifieke invloed. Er bestaan ​​bijvoorbeeld restaurantlijsten die gericht zijn op biologisch/biodynamisch of natuurlijk. En high-end retail kan zich ook specialiseren: lange tijd waren er in het VK volwaardige producten die uitsluitend biologische wijnen op voorraad hadden.

Hoe zit het met natuurlijke wijn?

Natuurlijk impliceert biologische, of op zijn minst duurzame landbouw. Maar het is een problematische term – niet gedefinieerd, en misschien ook niet nodig. Producenten in deze categorie gebruiken de term zelden op het etiket. In plaats daarvan is er een duidelijke route naar de markt voor natuurlijke wijnen waarbij gespecialiseerde winkels en restaurants betrokken zijn.

Zal regeneratief algemeen begrepen worden?

Regeneratieve wijnbouw is een nieuw concept en de vraag is of het ooit de erkenning van de consument zal genereren dat sommige klanten meer zouden kunnen betalen voor regeneratief gekweekte producten. Er is momenteel één certificeringsschema: Regenerative Organic Certified. Zal dit het bewustzijn van de consument binnendringen? Komt 'regeneratief gekweekt' ooit op etiketten terecht? Moet het gebonden zijn aan biologische producten?

Conclusies

    Er zijn maar weinig groene geloofsbrieven die wijdverbreide erkenning door de consument krijgen.

    Organics wordt algemeen erkend en er is een kleine meerprijs mogelijk (die vaak de meerkost echter niet dekt).

    Groene geloofsbrieven kunnen helpen bij het verkrijgen van gespecialiseerde distributie-kanalen, die dergelijke wijn verkoopt.

    Ze kunnen worden ingebouwd in de merkidentiteit van de producent maar betekenen eerder indirect een meerwaarde. Ze kunnen eerder als complementair beschouwd worden voor wijnmakers die reeds een goede reputatie kennen.

De Universiteit van Minnesota (U of M) heeft zijn zesde koude winterharde wijndruif, 'Clarion', geproduceerd.

Onderzoekers van het Horticultural Research Centre (HRC) van de universiteit, waar het U of M Grape Breeding and Enology-programma is gebaseerd, ontdekten dat 'Clarion' voortdurend droge witte wijnen van hoge kwaliteit produceert met fruitige kenmerken van citrus, peer, meloen, abrikoos, en kamille. Sommige beoordelaars beschrijven de wijn als vergelijkbaar met de 'Sauvignon blanc' van het zuidelijk halfrond.

Met een minder krachtige groeiwijze dan andere winterharde variëteiten, is 'Clarion' voor telers gemakkelijker te beheren in de wijngaard. De druiventrossen zijn los, wat kan bijdragen aan een verminderde ziekte- en insectendruk. 'Clarion' is resistent tegen valse meeldauw,.

U of M-onderzoekers kweken al meer dan 20 jaar 'Clarion'-wijnstokken onder de onderzoeksnaam MN1220 om de koudehardheid, ziekteresistentie en andere eigenschappen van de hybride wijnstokken voor commerciële en achtertuinteelt te testen. Testpercelen op andere locaties worden al meer dan 10 jaar geëvalueerd, met pepînieres en universiteiten in de VS.

Eerdere wijndruivenintroducties van de U of M zijn 'Itasca', 'La Crescent', 'Frontenac' (blanc, gris en noir), 'Edelweiss' en 'Marquette'.

Sinds de jaren 70 hebben U of M-onderzoek en de ontwikkeling van winterharde druiven een belangrijke rol gespeeld bij het ondersteunen van de druiventeelt in koude klimaten over de hele wereld en het opbouwen van een sterke wijnindustrie in Minnesota. De staat herbergt ongeveer 80 wijnmakerijen, waarvan er momenteel meer dan 60 wijn produceren.

Aanvullende informatie over ‘Clarion’ is te vinden op mnhardy.umn.edu/clarion.

Diam Bouchage, de toonaangevende fabrikant van technische kurken voor stille wijnen, mousserende wijnen en gedistilleerde dranken, heeft nieuwe permeabiliteitsopties geïntroduceerd voor zijn populaire DIAM 10- en DIAM 30-kurken, ontworpen om wijnmakers meer keuzes te bieden voor hun wijnprogramma's.

Met deze nieuwe kurken kunnen wijnmakers nu dezelfde wijnen op dezelfde dag bottelen met verschillende DIAM-kurken, afhankelijk van de doelstellingen van rijping en rijpheid van de wijn.

De focus van DIAM is altijd geweest om de wijnmaker zowel meer controle als consistente flesrijping te bieden. Deze nieuwe kurken zijn ontwikkeld om wijnmakers de keuze te bieden om nu te kiezen voor een zeer lage of gemiddelde zuurstofdoorlaatbaarheid, afhankelijk van de specifieke vereisten van een wijn. De nieuwe DIAM 10- en 30-kurken bieden een alternatieve oplossing voor wijnen met een lange rijping en garanderen consistentie van de ene sluiting tot de andere. Bovendien zorgt het gepatenteerde DIAMANT®-proces ervoor dat elke kurk gegarandeerd vrij is van vrij te geven TCA (0,3 ng/l) en 150 moleculen.

Diam Bouchage is een leider in de productie van technologische kurken, waaronder Diam voor stille wijnen, Mytik voor mousserende wijnen en Altop voor gedistilleerde dranken. Elk jaar verkoopt het bedrijf meer dan 2,7 miljard sluitingen over de hele wereld. G3 Enterprises, een toonaangevend verpakkings- en logistiek bedrijf voor wijn en gedistilleerde dranken, is de enige distributeur van Diamproducts in de Verenigde Staten.

Neem voor meer informatie of voor voorbeelden van de nieuwe doorlaatbare kurken contact met ons op via: https://www.g3enterprises.com/diam-corks

Nomacorc Ocean is een nieuwe sluiting van Vinventions en de eerste sluiting ter wereld gemaakt van Ocean Bound Plastic (OBP). Voor deze lancering heeft Vinventions twee partnerships gesloten. Op Sicilië heeft het landgoed Donnafugata zich aangesloten bij Vinventions in zijn acties om de oceanen te beschermen door Nomacorc Ocean te kiezen voor zijn Damarino-cuvée. In Frankrijk heeft Maison Bouey deze sluiting gekozen voor zijn volledig ecologisch ontworpen cuvée Oh La Vache!

Zorg dragen voor het milieu en bijdragen aan het behoud van onze planeet zijn al lang kernwaarden voor Vinventions. Met de lancering van Nomacorc Ocean zet Vinventions een nieuwe stap in het stimuleren van de wijnindustrie in de richting van duurzaamheid en een circulaire economie door een wijnsluiting aan te bieden die is gemaakt van gerecycled, oceaangebonden plastic, verzameld in kustgebieden om de vervuiling van de zee te helpen beperken.

“Op basis van wetenschappelijke studies genereert OBP naar schatting 80% van het plastic zwerfvuil in zee. Door OBP te recyclen en te gebruiken in een nieuw product, is het doel om op onze schaal deel uit te maken van de waardeketen om de vraag naar het oogsten van afval te vergroten en zo het volume en het risico voor de natuur te verminderen. Om effectief te zijn tegen deze vervuiling, zijn de gebieden voor inzameling belangrijk. De gerecyclede grondstof die voor Nomacorc Ocean wordt gebruikt, is afkomstig uit kustgebieden in Azië, waar de vervuiling van de zee als het hoogst wordt beschouwd”, zegt Romain Thomas, Nomacorc Product Manager bij Vinventions.

Voor alle acties op het gebied van duurzaamheid kiest Vinventions ervoor om de best practices en certificeringen met betrekking tot de bestaande normen te volgen. Voor Nomacorc Ocean wordt de OBP ingezameld door een organisatie die is gecertificeerd volgens de normen van Zero Plastics Oceans. De certificering garandeert dat OBP wordt ingezameld onder ethische en winstgevende omstandigheden, die worden gecontroleerd, en dat inzamelgebieden en ingezameld afval voldoen aan de gegeven OBP-definitie van Zero Plastic Oceans. Dit garandeert dat inzamelingsinspanningen de grootste impact hebben op het voorkomen van zeeverontreiniging.

“Toen Vinventions ons kennis liet maken met Nomacorc Ocean, zag ik meteen de positieve impact van deze sluiting. Omdat ik zelf een surfer ben, lag het voor de hand om onze wijnen te kunnen kurken met een sluiting die helpt de oceanen schoner te maken. De Nomacorc Ocean laat ook onze wijn Oh La Vache toe! om een ​​uitstekend niveau van ecologisch ontwerp te bereiken”, legt Yann Bouey, Asia-Pacific Zone Director voor Maison Bouey, uit.

Met Nomacorc Ocean wil Vinventions ook haar klanten en de eindconsument de mogelijkheid bieden om bij te dragen aan de bescherming van onze oceanen. Wil je deel uitmaken van de verandering en naast Vinventions staan?

Neem contact met ons op voor meer informatie. WWW.VINVENTIONS.COM

Het Nieuw-Zeelandse bedrijf Oritain, dat een forensische vingerafdruk heeft ontwikkeld die de exacte locatie kan bewijzen waar een wijn vandaan komt, hoopt zijn baanbrekende technologie in de hele industrie uit te rollen.

Het is een zet die liefhebbers van goede wijn over de hele wereld zal opwinden door elke knagende twijfel over de herkomst van een fles weg te nemen. En nu de notie van terroir consumenten steeds meer opwindt, zal de mogelijkheid om wetenschappelijk tot op een enkel wijngaardblok te lokaliseren waar een wijn vandaan komt, kopers op de secundaire markt ongetwijfeld het vertrouwen geven dat ze nodig hebben om in een wijn te investeren, en elimineren eventuele vermoedens van fraude.

"Geen enkele wijnmaker heeft tot nu toe ooit de exacte locatie kunnen verifiëren waar hun wijn vandaan komt", zegt Sam Lind, hoofd strategische verkoop voor het in Nieuw-Zeeland gevestigde technologiebedrijf Oritain. "Nu hebben we de wetenschap om het te garanderen."

Tot nu toe vertrouwde de wijnindustrie op QR-codes of fleslabels om de herkomst en reis van een wijn te bewijzen, maar de methode van Oritain werkt door de unieke chemische voetafdruk van een terroir te analyseren, die niet kan worden nagebootst. Het is de eerste analyse die op grote schaal wordt toegepast op de werkelijke vloeistof in de fles in plaats van op de verpakking van de wijn.

Dus hoe werkt het? Het proces begint met het meten van niveaus van chemische elementen die specifiek zijn voor de omgeving waarin een wijn wordt gemaakt.

"Producten weerspiegelen chemisch hun geologie", zegt Alistair Maling MW, voormalig hoofdwijnmaker bij Villa Maria. "Chemische parameters gaan van nature over in planten en dieren, die ze absorberen."

Oritain meet zorgvuldig een reeks van deze sporenmineralen ter plaatse. Door monsters te nemen van authentieke wijnen die op een bepaalde plaats zijn geproduceerd - dit kan een regio zijn zoals Marlborough, een enkele wijngaard in Marlborough of zelfs een specifiek blok binnen die wijngaard - en de chemische samenstelling van dat monster te analyseren, kunt u een uniek profiel dat niet kan worden gerepliceerd. Deze chemische make-up wordt vervolgens opgeslagen in een virtuele database.

Wanneer andere wijnen worden vergeleken met de originele productvingerafdruk die in de database is opgeslagen, wordt meteen duidelijk of de geteste wijn al dan niet dezelfde chemische samenstelling bevat en dus of deze van dezelfde locatie komt. De betrouwbaarheid komt voort uit het feit dat de onderliggende bodemchemie gedurende honderden jaren nauwelijks verandert.

Oritain verzamelt en analyseert sinds 2002 wijngaardmonsters in Nieuw-Zeeland om de verschillen in chemische profielen tussen gebieden volledig te begrijpen.  "We hebben meer dan 700 druivenmonsters genomen uit negen regio's, waaronder Canterbury, Central Otago, Marlborough en Wairarapa", zegt Lind. “We merkten dat de chemische voetafdrukken significant van elkaar verschilden. Het technische team was toen verheugd om te ontdekken hoe definitief de subregionale vingerafdrukken konden zijn.”

Een van de eerste wijnmakerijen in Nieuw-Zeeland die de nieuwe technologie uitprobeert, is Pyramid Valley in North Canterbury, zoals db in oktober meldde.  “We hebben het geprobeerd op vier van onze blokken, twee Chardonnay en twee Pinot Noir. Ze liggen heel dicht bij elkaar en er zijn kleine variaties in bodem en aspect. Onze wijnen zijn altijd op de markt gebracht alsof ze uit deze vier afzonderlijke blokken komen", zegt Steve Smith MW, mede-eigenaar van Pyramid Valley, die tot zijn genoegen ontdekte dat de technologie het verschil tussen deze blokken wetenschappelijk kon onderbouwen.

"Alle wijnen, ongeacht het jaar of de wijnbereidingsstijl, vielen onder dezelfde chemische voetafdruk", bevestigt Smith. “We keken naar Oritain door de lens van de consument van goede wijn, die het absolute vertrouwen wil hebben dat als een wijn zegt dat hij van een bepaalde plaats komt, dat ook zo is. De wetenschap biedt 100% transparantie en daagt elke notie van wijnfraude uit.”

Het is niet alleen de consument die de herkomst van een wijn wil verifiëren. Maling wijst erop dat wijnmakers die zich aan bepaalde praktijken en protocollen moeten houden om de kwaliteit van de wijn van een regio te beschermen, er misschien voor willen zorgen dat pretendenten geen kijkje krijgen.

Bovendien heeft de technologie duidelijke voordelen voor bedrijven die wijn op de markt bottelen en aan retailers moeten bewijzen dat wat de wijnmakerij heeft verlaten ook in de schappen zal belanden. De mogelijkheid om nalevingscontroles uit te voeren kan van onschatbare waarde zijn.

Zodra een wijn is geverifieerd door Oritain, kan de maker ervoor kiezen om de certificering op het achteretiket te laten toevoegen.

"Vooral in de wereld van goede wijn, hoe hoger de garantie dat een wijn van een bepaalde plaats komt en is wat hij zegt, hoe beter", zegt Lind. "Uit ons onderzoek bleek dat mensen bereid zijn 10-15% meer te betalen voor een product, wetende dat het een keurmerk heeft."

Eindelijk het einde in zicht van de verschrikkelijk onbetrouwbare voorspellingen op basis van weersgegevens…

Jullie weten allemaal ondertussen wel, dat ik de trotse eigenaar ben van een zelfgebouwd weerstation dat met hoge precisie werkt, ten einde betere voorspellingen te kunnen doen omtrent meeldauw en valse meeldauw. Uit m’n pcfruit-periode, weet ik dat de gangbare apparatuur waarop men zich baseert ronduit een lachtertje is, net als de bijhorende ‘waarschuwingen’ trouwens.  Ik wou het daarom beter doen… Tot ongeveer anderhalf jaar geleden ik in contact kwam met een bedrijf in de VS, dat een toestel ontwikkelt om dit soort voorspellingen te doen – niet meer gebaseerd op klimaatmetingen – maar rechtstreeks op metingen van het aantal schimmelsporen aanwezig in de lucht van jouw wijngaard!  Klimaatmetingen zijn immers nooit lokaal en lokale toestanden kunnen tot >400% afwijken van de ‘algemene’ metingen waarop instituten hun waarschuwingen baseren. Het spreekt dan voor zich dat deze waarschuwingen vaker de bal misslaan dan hem te raken en dan is het niet te verwonderen dat er nagenoeg voortdurend ‘alarm’ wordt geslagen om toch maar aan de veilige kan van het verhaal te zitten (en waar de fyto-pharmaceutische bedrijven zeker niet om klagen…).

Nee, deze nieuwe techniek is een echte game-changer. Sindsdien heb ik regelmatig contact gehad via calls, mail en online-meetings en ik moet toegeven dat m’n weerstation sindsdien er betrekkelijk werkloos bijstaat.  Door het meten van de schimmelsporen in de lucht en deze data onmiddellijk beschikbaar te hebben heeft een wijnbouwer een exacte en realtime info over de schimmeldreiging die bovendien erg precies voor zijn locatie geldt.  Een wijngaard enkele kilometers verderop dan echter een totaal ander beeld vertonen en dat is net de sterkte van dit systeem.

Meer hierover vind je hier

Hun product/toestel is nog niet beschikbaar op de Europese markt maar komt er zeker aan. Ik had reeds enkele gesprekken met hun over eventuele trial-site-selecties.  Ik veronderstel dat ILVO of Inagro dit verder zal opvolgen en hopelijk succesvol introduceren bij de Belgische wijnbouwers . Wordt zeker vervolgd!!!

Te koop: wegens inkrimping van activiteiten - tweedehands robuust wijngaard-materiaal

-          52 rijpalen + 10 hoekpalen Artos D-paal   link

-          10 schotelankers

-          In totaal ca. 2 à 3 km draad: Crapal 2mm + ca.300m staaldraad van 3.5 mm (!) als topdraad
(crapal met kettinkjes voorzien + doosje losse kettingen)

-          ca. 30-tal plantkokers voor jonge wijnstokken

-          ca. 350 metalen plantstokken

-          emmer opbind-clipsen

-          emmer draad-clipsen

-          diverse jonge (verplantbare) wijnstokken ( o.a. Souvignier gris en Merlot Kanthus)

Alles zelf te verzamelen (B-Limburg) voor 500 Euro.  Ideaal voor starters!

Contact via de uitgever Nieuwsbrief (kris@wijnbouwer.be)