Beste wijnbouw(st)er/ wijnbouwsympatisant

Ik moet helaas de Kerstsfeer een beetje temperen door een droevig bericht.  Plots afscheid van Geert Clarebout  (Directeur en bezieler van NAC).  Voor mij vooral een vriend, maar voor vele wijnbouwers is Geert één van de grote drivers die mee de Vlaamse wijnbouw een boost hebben gegeven.

Afscheid nemen van Geert Clarebout, hoe doe je dat?

Woorden kunnen nooit voldoende weergeven wat Geert betekend heeft voor de land- en wijnbouw en in het bijzonder voor jonge starters. Geert werd na zijn studies industrieel ingenieur landbouw (CTL) en een extra jaar marketing op 11 april 1994 binnengehaald bij het ABS om het vormingscentrum Nationaal Agrarisch Centrum uit te bouwen. Als boerenzoon werd hem thuis ingelepeld om oog en oor te hebben voor de noden van de collega’s boeren en tuinders en om zich in te zetten voor syndicale belangenverdediging. Met die ingesteldheid kwam Geert als jong veulen binnen bij het ABS ging hij meteen bij het NAC aan de slag om werk te maken van een goed gestructureerd opleidingscentrum in de land- en tuinbouw. In Vlaanderen, dat toen nog maar pas de bevoegdheid over landbouw had gekregen, was naschoolse landbouwvorming nog de woestijn. We zagen toen al vrij snel dat Geert “geen gewone” was, geen uren telde en geen werk schuwde. Dat vertaalde zich vrij snel in een steeds groter wordend aantal starterscursussen in de land- en tuinbouw, aangevuld met specialisatiecursussen en de ondersteuning van informatievergaderingen voor leden van het ABS en andere organisaties die de kwaliteiten van Geert en “zijn” NAC ook steeds meer begonnen te erkennen.

Het hoeft geen betoog dat de naschoolse landbouwvorming en het landbouwadvies doorheen de jaren een grondige metamorfose ondergaan heeft. Ook voor Geert mocht er geen twijfel over bestaan dat vakkennis voortdurend moest bijgespijkerd worden in een steeds sneller veranderende omgeving. De landbouwbedrijven werden immers ook steeds complexer. Voldoende scholing en vakbekwaamheid werden een vereiste om te kunnen starten met een overnamepremie, maar ook om bij te blijven als land- of tuinbouwer.

Vanaf de jaren ’90 werd duurzaamheid het nieuwe modewoord en sijpelden de eerste milieuthema’s de vorming binnen. Milieu- en mestwetgeving werden ‘op het bord’ van de boer geserveerd via de naschoolse vorming. Ook de digitalisering deed zijn intrede in de sector. Geert heeft hiertoe sterk bijgedragen en hij was een ware pionier met informaticacursussen in functie van het werken met het e-loket, fytoweb, veeportaal, Dimona, mestregister, boekhoudprogramma’s enz. Land- en tuinbouwers moesten steeds meer van vele markten thuis zijn en de interactie met andere domeinen bleef toenemen, denk maar aan leefmilieu, omgeving, fiscaliteit… Door de doorgedreven inzet op informaticaopleidingen droeg Geert onmiskenbaar bij aan de connectiviteit van het platteland en de digitalisering van de administratie op de landbouwbedrijven.

De voorbije jaren speelde Geert met het NAC ook in op de nieuwere trends van paardenhouderij, korte keten, hoevetoerisme en niet in het minst wijnbouw, wat misschien niet helemaal zo verwonderlijk was als inwoner van Heuvelland.

Hoe druk het ook was om zijn NAC tot marktleider in de naschoolse vorming op te werken, zijn landbouwbedrijf kon hij ook niet loslaten. Zo bekleedde hij ook namens het ABS diverse mandaten bij certificeringsinstellingen, de sectorgroep aardappelen van VLAM, Leader- en Interreg-programma’s in de Westhoek of bij de landbouwschool van Poperinge. Geert was een gedreven bestuurslid van ABS Heuvelland en in die hoedanigheid zette hij mee menige actie op ter verdediging van de belangen van alle collega’s in de regio. De grote tractoren- en, spandoekenacties ter gelegenheid van Gent-Wevelgem liggen bij velen nog fris in het geheugen. Uren discuteerde hij mee over contracten voor suikerbieten of aardappelen. Uren sleutelde hij, bij wijze van ontspanning, aan een schoffelmachine, breker of een rijenzaaimachientje dat hij dan fier als een gieter demonstreerde aan zijn buren en collega’s. Want ook dat was Geert ten voeten uit, zoals in zijn job als directeur van het NAC, als boer onder de boeren: bedenker van nieuwigheden en vrank en vrijsprekend over hoe hij de zaken zag en zou aanpakken. Soms met een blad voor de mond, soms zonder blad voor de mond, maar steeds met één doel: zorgen dat alles goed werkte en dat het beter werd voor hem en zijn collega’s.

We zullen je inzicht en tussenkomsten nog meer dan eens missen Geert!

Bedankt Geert en het ga je goed. 

Wij, Belgische wijnbouwers, zal het worst wezen en we hebben er weinig aan wat Château Mouton Rothschild uitspookt maar het toont wel erg mooi hoe je van elk aspect van jouw wijnbusiness in een marketing-troef kan veranderen…

Château Mouton Rothschild heeft zijn langverwachte 2021-label onthuld, waarop het originele artwork van de veelgeprezen Japanse kunstenaar Chiharu Shiota te zien is.

Het label van dit jaar is een bewijs van de ingewikkelde relatie tussen mens en natuur, een thema dat diep geworteld is in zowel het wijnbereidingsproces als de artistieke visie van Shiota. Het etiket toont een menselijke figuur, niet als middelpunt, maar eerder nederig geïntegreerd in de omringende natuur. Dit delicate evenwicht, benadrukt door Shiota, weerspiegelt de respectvolle en adaptieve benadering van de wijnmakerij van de wijnmakerij, waarbij de ritmes van de natuur de teelt van hun wijnstokken begeleiden.

Shiota’s artwork op het etiket onderscheidt zich door vier draden, die de vier seizoenen vertegenwoordigen, een symbolische reis door de jaarlijkse cyclus van een wijngaard. Van de eenzaamheid van de winter tot de hoop op de lente, en van de rijkdom van de zomer tot de bloei van de herfst: deze draden verbinden de menselijke figuur met zijn omgeving en belichamen het emotionele en tijdelijke landschap van de wijnbereiding.

“De vier lijnen die de mens met de omgeving verbinden, vertegenwoordigen de vier seizoenen (winter, lente, zomer, herfst) en alle emoties die daarmee verbonden zijn (eenzaamheid, hoop, prestatie)”, zei Chiharu Shiota. “Het is alsof je de herinnering bewaart van het jaar in de wijn. Ik vind dit heel fascinerend omdat ik ook geloof dat de objecten om ons heen onze herinneringen en ons bestaan ​​accumuleren.”

Sinds 1945 werkt Château Mouton Rothschild samen met hedendaagse kunstenaars om unieke labels voor elke vintage te creëren, wat bijdraagt ​​aan een rijke collectie met werken van Salvador Dalí, Pablo Picasso, Andy Warhol en vele anderen. De vintage van 2021 zet deze traditie voort, waarbij de kunst van het wijnmaken wordt samengevoegd met de wereld van de hedendaagse kunst, en de band tussen cultuur, natuur en het fijne ambacht van de wijnbouw wordt versterkt.

Bron: M. Green/DecanterWine

Onderzoekers omschrijven het algoritme als een ‘100% betrouwbaar model’ dat gebruikt zou kunnen worden om namaak binnen de fijne wijnhandel te bestrijden.

Een team van de Universiteit van Genève in Zwitserland gebruikte kunstmatige intelligentie om de chemische samenstelling van 80 rode wijnen uit zeven verschillende kastelen te beoordelen.

Ze gebruikten wijnen uit 12 verschillende jaargangen tussen 1990 en 2007, allemaal van gerenommeerde landgoederen in Bordeaux.

De onderzoekers verdampten de wijnen en splitsten ze op in chemische componenten, waardoor er per wijn een uitlezing ontstond. De uitlezing staat bekend als een chromatogram en heeft ongeveer 30.000 punten die afzonderlijke chemische verbindingen vertegenwoordigen.

Het team gebruikte vervolgens 73 chromatogrammen om de AI te trainen, samen met gegevens over de vintage en het landgoed dat de wijnen produceerde.

Onderzoekers testten het algoritme vervolgens op zeven chromatogrammen die werden achtergehouden om te zien of het kon raden welk landgoed de wijnen had geproduceerd.

Het is erin geslaagd dit met 100% nauwkeurigheid te doen. De onderzoekers herhaalden het proces 50 keer, waarbij ze elke keer de gebruikte wijnen veranderden, en het algoritme behaalde consequent de volledige score.

‘Onze resultaten laten zien dat het mogelijk is om de geografische oorsprong van een wijn met 100% nauwkeurigheid te identificeren, door technieken voor dimensionaliteitsreductie toe te passen op gaschromatogrammen’, zegt hoofdonderzoeker Alexandre Pouget, hoogleraar neurowetenschappen aan de Universiteit van Genève.

Zijn doel was om voor elk landgoed een specifieke, onveranderlijke chemische signatuur te identificeren. ‘De wijnsector heeft talloze pogingen ondernomen om deze vraag te beantwoorden, met twijfelachtige of soms correcte resultaten, maar met zware technieken.’

Pouget is van mening dat het ook kan worden gebruikt om fraude tegen te gaan. ‘Er is veel wijnfraude, waarbij mensen in hun garage wat onzin verzinnen, etiketten afdrukken en het voor duizenden dollars verkopen’, zei hij. ‘We laten voor het eerst zien dat we met onze chemische technieken voldoende gevoeligheid hebben om het verschil te zien.’

Het is de laatste in een lange reeks opmerkelijke ontwikkelingen in de snel voortschrijdende wereld van kunstmatige intelligentie. Machine learning-tools kunnen nu de beste schakers ter wereld verslaan, de lat overschrijden en ziekten diagnosticeren.

AI is ook ingezet bij wijnhuizen, die algoritmen gebruiken om de oogsten te monitoren, de opbrengsten te voorspellen, druiven te sorteren, de inventaris te beheren en bederf te voorkomen.

Bron: SevenFifty

Mousserende wijn in alle categorieën is een van de belangrijkste winnaars van de post-pandemische drinkcultuur. De consumptie van mousserende wijn wordt in 2022 geschat op een waarde van 36,7 miljard dollar en groeide tussen 2020 en 2021 met percentages met dubbele cijfers, en 2022 heeft een voortzetting van die groei laten zien. Dit is vooral schrijnend gezien de relatieve daling van de consumptie van niet-mousserende wijn in dezelfde periode, waarbij sterke drank en RTD's (ready to drink) het aandeel van wijn in de alcoholconsumptie gaan innemen.

De groei van mousserende wijn is gedeeltelijk te danken aan de manier waarop het drinkende publiek de manier heeft veranderd waarop zij met deze wijnstijl omgaan. “Traditioneel keken consumenten naar mousserende wijn als een feest of aperitief, maar dit is veranderd”, zegt Courtney Wieland, operationeel directeur van Thatcher’s Wine. Het aantal mensen dat minstens maandelijks mousserende wijn drinkt, is tussen 2019 en 2022 gestegen van 56 naar 72 procent, volgens een rapport van IWSR Drinks Market Analysis, waarbij het totale aantal Amerikanen dat mousserende wijn drinkt met 30 procent is gestegen ten opzichte van dezelfde periode.

Het gebruik ervan in mousserende cocktails met een lager Alc-gehalte, zoals spritzes, heeft mousserende wijn de afgelopen jaren ook een boost gegeven, samen met de omslag in de voorkeur van de consument naar opties met een lager alcoholgehalte. “Een internationale verschuiving in de smaak naar wijnen met een hoger zuurgehalte en een lager alcoholgehalte stimuleert de vraag naar mousserende wijn”, zegt Sarah Trubnick, wijndirecteur en medeoprichter van The Barrel Room in San Francisco. "De diversiteit in de categorie neemt ook toe, met geforceerde koolzuurhoudende en oude methode/pét-nat-wijnen die een breed scala aan smaakprofielen en carbonatatieniveaus bieden naast traditionele methode- en tankmethode-stijlen." Nu dit naar verwachting zal aanhouden, wordt verwacht dat de VS in 2026 naar waarde bijna 15 procent van de wereldwijde verkoop van mousserende wijn voor zijn rekening zal nemen.

Champagne en Prosecco blijven de markt voor mousserende wijn domineren in termen van respectievelijk waarde en volumeverkoop, maar Cava is in beweging en laat de grootste groei zien – een stijging van 4,5 procent tussen 2021 en 2022 – van welke categorie dan ook. De productie en verkoop van mousserende wijn blijft echter over de hele wereld toenemen, van Zuid-Afrika tot Zuid-Engeland.

De opwarming van de aarde zal de komende jaren zeker gevolgen hebben voor mousserende wijn. "Ik zie dat de toekomst van mousserende wijn afhangt van de klimaatverandering", zegt Jonathan Eichholz, MS, docent bij GuildSomm. “Aan de ene kant zal het dienen als toegangspunt voor nieuwe regio’s om de ruimte van wijnbouw met een koel klimaat te betreden en nieuwe stijlen te presenteren. Aan de andere kant zullen we zien hoe regio’s van klassieke mousserende wijnen omgaan met de klimaatverandering en welke variëteiten ze blijven verdedigen.”

Alle ogen zijn gericht op de manier waarop dit de vraag en de prijs zal beïnvloeden, en sommige belangrijke professionals denken dat de zeepbel van mousserende wijn op het punt staat te barsten. “In de categorie mousserende wijnen hebben we een soortgelijke, terugkerende cyclus van tien jaar waargenomen als die van de bredere categorie wijn en gedistilleerde dranken”, zegt Bill Terlato, de CEO van Terlato Wine Group. “Ik geloof dat we op weg zijn naar wat de uitdagende jaren lijken te zijn. Alleen door doordachte beslissingen te nemen in uitdagende tijden, in plaats van korte termijntrends na te jagen, zullen Champagne en Prosecco blijven groeien en bloeien.”

Deze film, vertaald uit het Frans naar 'flow / press', won 'Beste Documentaire', hoewel hij veel flirt met wat het concept van een documentairefilm eigenlijk is. Het vertelt geen verhaal, maar maakt een momentopname van het werk bij een wijncoöperatie in Frankrijk, waar je 21 minuten naar kijkt. Zonder twijfel is dit een van de mooiste filmkunstwerken die ik in lange tijd heb gezien. Het schildert de wijnpers en verschillende machines af als een enorm, levend wezen met daarin mensen die uitsluitend dienen om de wijnpers te bedienen. Zelfs als ze lunchen, lijkt het alsof het de machine is die hen voedt. Wanneer een arbeider een leiding uit het systeem trekt, is het alsof hij de machine bedient. Het geluidsontwerp is ongelooflijk, evenals de cinematografie die de innerlijke werking laat zien op de manier waarop David Cronenberg een Bjork-film ontmoet en de sinistere sci-fi-aspecten van de eerste Alien-film. Bekijk het met een zeer goede koptelefoon of een uitstekend geluidssysteem.

Matthieu Desbordes is regisseur en redacteur, gevestigd in Marseille. Coördinator van de Writing Factory en docent in de praktijk van documentaire cinema aan de Universiteit van Aix-Marseille en de Universiteit van Avignon tussen 2018 en 2021. Sinds 2022 betrokken bij de vereniging Un film à faire, die schrijven en filmmaken ondersteunt. Coule / Presse is zijn eerste korte film.

De nieuwe FSO2-methode maakt nu gebruik van machinaal leren en is ontwikkeld met behulp van meer dan 4240 monsters die zijn verzameld in verschillende wijnregio's, waaronder een rijke verscheidenheid aan wijnen, striplots en verschillende FSO2-concentraties.

Het FSO2-model voor Sentia is ontwikkeld met behulp van het Support Vector Regression (SVR)-model, dat behoort tot een familie van Machine Learning-algoritmen. Het SVR-model gebruikt de niet-lineaire functie tussen de elektrochemische transiënt en de verschillende FSO2-referentieconcentraties om de verwerkte transiënt in kaart te brengen in de voorspelde FSO2-concentratie. Het SVR-systeem neemt een elektrochemische transiënt op, gevolgd door een reeks voorbewerkingsstappen om de transiënt te subsamplen en te normaliseren om de fout tussen de voorspelde FSO2-waarde en de referentie-FSO2-waarde verkregen van een benchtop-analysator in een strak gecontroleerde laboratoriumomgeving te minimaliseren. SVR is computationeel efficiënt tijdens de voorspellingsfase op de meter, verwerkt de elektrochemische transiënt en berekent de FSO2-concentratie in seconden.

UBI schakelde een wereldwijd toonaangevende specialist in kunstmatige intelligentie, machinaal leren en datawetenschap in met een doctoraat in computertechniek. Met meer dan 12 jaar academische en industriële ervaring en meer dan 40 (co-)auteur van patenten en publicaties over machine learning hebben ze start-ups en overheidsbedrijven, vooral in de technologiesector, geholpen hun systemen aanzienlijk te verbeteren met behulp van machine learning.

Video’s :    Sentia                             How2Use

Een nieuw EU-rapport biedt zowel een sombere kijk op de Chinese wijnmarkt als advies voor producenten die deze markt betreden.

“China’s Wine Market(s): Drivers, Technical Requires & Opportunities for EU Producers” werd vorige maand gepost door het MKB-centrum van de EU en bestaat uit vier secties: een marktoverzicht; regelgevende en technische vereisten voor importeurs; suggesties voor het verkopen van wijn in China; en drie casestudies.

Er wordt herhaaldelijk uitgelegd dat de wijnmarkt er slecht aan toe is, met indicatoren als consumptie, productie en import allemaal somber – voor enkele belangrijke statistieken, zie hieronder – en de vooruitzichten voor de snelle groei van meer dan tien jaar geleden vaag. En dan geldt het voor (vage) zilveren randjes.

“Het is duidelijk dat de Chinese wijnmarkt niet langer wordt gekenmerkt door een snelle groei met dubbele cijfers, zoals tot een paar jaar geleden. Zoals we in de vorige paragrafen hebben gezien, zijn zowel de consumptie als de import van wijn gestaag afgenomen."

“De COVID-19-pandemie heeft deze trend verder verergerd: strikte pandemische preventiemaatregelen resulteerden in sterke beperkingen op sociale bijeenkomsten, wat gevolgen had voor de detailhandelsverkopen en de uitgaven aan niet-essentiële goederen. Wijnexporteurs uit de EU konden niet naar China reizen en gingen daarom op zoek naar alternatieve markten. "

“Zelfs na het einde van alle pandemiegerelateerde beperkingen in China begin 2023 hebben de economie en het consumptieniveau van het land moeite om terug te keren naar het niveau van vóór 2020 – en de voorspellingen lijken niet te anticiperen op een verandering op de korte termijn.

De markt struikelt misschien over de ene hindernis na de andere – ‘een ongekende situatie’ – maar je weet gewoon dat er een ‘maar’ op komst is.  En dat doet het ook. Het rapport zegt dat we bij Chinese consumenten meer aandacht zien voor de kwaliteit van de wijn dan voor de kwantiteit, en dat de huidige daling gedeeltelijk te wijten is aan een fase van ‘zelfaanpassing’.

 “De Chinese wijnmarkt blijft kansen bieden voor wijnproducenten in de EU: de beslissende factor zal het kennen en bereid zijn dergelijke kansen te grijpen zijn.”

Inderdaad. Maar zoals iedereen ongetwijfeld tegen zichzelf zal zeggen: het vinden van die kansen in zo'n stinkende markt is niet eenvoudig.

(Bron: EU MKB-centrum)

Deze grafiek over de consumptie laat niet alleen de ernst van het probleem zien, maar laat ook zien dat de daling al vóór de COVID-crisis begon.

Het is interessant dat China in dezelfde periode een substantiële groei zag op het gebied van wijnwedstrijden, handelsbeurzen en wijneducatie; niches die respectievelijk gericht zijn op de verkoop van prijzen, stands en lessen, maar niet op wijn. Ik denk dat de ontbrekende factor de consument is.

Die daling van de consumptie gaat gepaard met een daling van de wijnimport en de wijnproductie.

(Bron: EU MKB-centrum)

Deze grafiek over de import, gebaseerd op gegevens van de Chinese douane, laat ook zien dat de daling begon vóór het COVID-tijdperk.

Er was één overwinning voor de producenten in de EU: zij zagen hun aandeel op de Chinese markt stijgen van 42% in 2019 en 2020 naar 66% in 2021 en 2022. Dat valt uiteraard samen met het feit dat China zelfs tarieven tot 218 procent op Australische wijn heeft ingevoerd. Omdat de totale import daalde, kreeg de EU feitelijk een groter aandeel in een krimpende markt.

(Bron: EU MKB-centrum)

Ook de cijfers van de lokale productie vertellen een verhaal. Het voelt contra-intuïtief dat de productie blijft dalen terwijl de Chinese wijnkwaliteit blijft stijgen, met wijnmakerijen die wedstrijdmedailles opstapelen, lovende kritieken en internationale berichtgeving in de pers.

Maar nogmaals, dergelijke prestaties zijn niet gelijk aan de verkoop. Op mijn reizen naar wijnhuizen vind je tal van onderscheidingen op planken en muren. Maar vaak stapelt zich veel te veel wijn op in kelders en opslagruimten.

Je vraagt ​​je af hoe sommige regio’s de officiële doelstellingen zullen halen. Ningxia’s ‘’14e Vijfjarenplan’ In een Glance’, uitgegeven in september 2021 door de Ontwikkelings- en Hervormingscommissie van de regio, is een goed voorbeeld.

“Tegen 2025 zal het druivenaanplantingsareaal 1 miljoen mu [66.000 hectare] bedragen, met een jaarlijkse productie van 300 miljoen flessen premium wijn, wat de wereld als wijnhoofdstad zal verbazen”, aldus het rapport. Behoorlijk lastige doelstellingen in een vastgelopen of zelfs krimpende markt.

Hoe dan ook, terug naar het rapport. Het is een beetje een domper, maar het lezen waard, ook al voelt een groot deel van het advies, zoals het opvolgen van contacten op beurzen of het omarmen van nieuwe e-commerceplatforms, overdreven voor de hand liggend of vaag.

Het regelgevende en technische gedeelte zal degenen helpen die van plan zijn de markt te trotseren. Er zijn ook interessante secties over verkoop, zoals een uitsplitsing van consumentencategorieën zoals ‘mainstream’, ‘welvarend’, ‘geschenken’ enzovoort. En ik ontdekte ook verrassingen. De Verenigde Staten hadden het grootste marktaandeel voor wijn van 2 tot 10 liter. (Wijn in doos!)

Er zijn ook drie casestudy's van importeurs, waarvan er één suggereert dat de nadruk ligt op de informatie die consumenten willen en kunnen verwerken, in plaats van hen te veel technische wijnkennis op te dringen: “het is alsof je een doctoraat nastreeft.”

Ik ben er zeker van dat het rapport nuttig zal zijn voor degenen die erover denken de Chinese markt te betreden. Maar het maakt de markt er niet vriendelijker op.