Terwijl ik hier de laatste puntjes aan deze nieuwsbrief toevoeg begint de temperatuur merkbaar te stijgen. Vandaag zou het 17°C worden! Minder dan een week geleden was het nog -8°C. Hopelijk komt de natuur nog niet op gang want er zijn vast en zeker nog vorstnachten in het verschiet. Het is wel fantastisch snoeiweer. Panikeren helpt ons niet, dus zullen we maar genieten van de positieve kanten nietwaar?

Kris

Bron: Kris

Iedereen heeft ondertussen al gehoord over de hevige brand die woedt in de heuvels van LA. De berichtgeving concentreert zich vooral op de schade in de residentiële wijken van Hollywood maar er is ook op andere plekken schade: in de wijngaarden rondom LA.  Er is ook heel wat commotie ontstaan over de roze brandvertragers die zijn uitgestort in deze wijngaarden. Ook is er heel wat foute communicatie en verwarring.

Foto: Kent Porter/Press Democrat (link)

De verwarring begint al bij de naam van het brandvertragende product: Phos-Chek. In tegenstelling wat de naam doet vermoeden en wat een aantal journalisten suggereren bevat het GEEN pfas.
De volledige naam is PHOS-CHEK WD881 Class A foam. Deze misleidende journalisten baseerden zich op artikels waarin melding wordt gemaakt van pfas die wel eens in brandblusapparaten wordt gebruikt.
Aan deze brandvertrager wordt een rode kleurstof toegevoegd voor het gebruik in blus-droppings (met vliegtuigen en helicopters) om vanuit de lucht duidelijk de zones die reeds bewerkt zijn te kunnen herkennen. (Een kleurstof die bytheway in België – Houthalen wordt gemaakt !)
Naast de kleurstof bestaat het product voornamelijk uit water en stikstof (inderdaad: een meststof).
De VS zou de VS niet zijn, als er al niet tal van law-suits werden opgestart tegen het gebruik van ‘chemical fire fighting’ boven landbouwgebied.  De bevolking wordt opnieuw helemaal gek gemaakt met halve waarheden waardoor de bio-wijnbouwers uit de streek momenteel al geviseerd worden omdat er “pfas in de wijn zou zitten in de komende jaren”, of dat de volgende chardonnayoogst “een roze tint zou hebben…”   Wil je de media eens volgen? Hier zijn enkele voorbeelden

                The Drinks Bussiness           Bussiness Journal           Calmatters

Liever een beetje stikstof in mijn wijngaard dan onderstaande foto, of ben ik mis?

Artikel van Alfredo Ravanetti (link)

Bron: The Drinks Business – Patrick Schmitt (link)

Nu voltooid, op de foto de nieuwe parkeergarage met 400 parkeerplaatsen van Epernay in aanbouw

Voor wie met de trein arriveert, zal het meteen opvallen dat de parkeerplaats voor het station is opgegraven en aangelegd, maar er blijft wel een op- en afstapplaats voor automobilisten en taxi's.

De geweldige ontwikkeling vindt echter plaats op vijf minuten lopen van het treinstation van Epernay, vlakbij de Avenue de Champagne – waar de grote maisons van de Grandes Marques in de regio zijn gevestigd, met een toenemend aantal faciliteiten voor oenotoerisme, van restaurants en bars tot educatieve ervaringen.

Aan de voet van deze beroemde, met bomen omzoomde Champagnestraat ligt een rotonde. Hier ziet u het begin van een groots nieuw project voor een vrij klein stadje met ongeveer 20.000 inwoners.

Aan één kant van de rotonde is al een nieuwe parkeergarage geïnstalleerd met meer dan 400 plaatsen, verdeeld over zes ondergrondse niveaus.

Zoals je hierboven en in de onderstaande video kunt zien, is het een cirkelvormig ontwerp, met een apart in- en uitgangssysteem, 30 meter in de grond gegraven.

Belangrijk is dat dankzij deze nieuwe faciliteit niet alleen de parkeergarage van het treinstation kan worden vergroend, maar dat een veel grotere parkeergarage, gelegen achter de nieuwe ondergrondse structuur, Parking Charles de Gaulle genaamd, geheel wordt verwijderd en omgevormd tot een park met lanen en een spiegelvijver.

Het is een enorm terrein van meer dan een hectare waar voorheen maar liefst 650 auto's konden worden geparkeerd, maar dat opnieuw zal worden ingericht als groene ruimte.

Nu...

Dan !

Bovendien komt aan het uiteinde dat het dichtst bij de rotonde (en ondergrondse parkeergarage) ligt een groot nieuw hotel van de Marriott-groep van vier verdiepingen hoog, met een restaurant en terras, met uitzicht over de nieuwe tuinen.

Het hotel maakt deel uit van de Tribute-collectie en zal ongeveer 110 kamers omvatten, samen met een spa en winkels op de begane grond (zie onderstaande foto).

Een kunstenaarsvisie van Le Tribute by Marriott, dat dit jaar in Epernay gebouwd zal worden

Nathalie Doucet, president van Champagne Besserat de Bellefon, zei vorige week over de ontwikkeling van db en zei dat de nieuwe groene ruimte “prachtig” zou zijn met een gevarieerde verzameling boomsoorten, en omschreef het project als “nieuw leven in Epernay blazen”.

Hoewel de werkzaamheden op het terrein in september van dit jaar moeten zijn afgerond, zei Doucet dat het volgens haar waarschijnlijker was dat het park begin 2026 klaar zou zijn, terwijl het hotel waarschijnlijk in 2027 zou worden geopend.

Bron: Wine Spectator – Suzanne Mustacich (link)

Een Frans bedrijf dat verplaatsbare zonnepanelen in wijngaarden installeert, heeft ontdekt dat ze de opbrengsten kunnen controleren en aantrekkelijkere wijnen kunnen produceren.

Een tractor werkt in een wijngaard in Zuid-Frankrijk met zonnepanelen die verplaatst kunnen worden om de wijnstokken van zonlicht of schaduw te voorzien. (Met dank aan Sun'Agri)

Kunnen mobiele zonnepanelen zowel energie als betere wijnen produceren? Een Frans bedrijf dat onderzoek doet naar zonnepanelen en landbouw heeft gedurende meerdere groeiseizoenen studies uitgevoerd bij proefwijngaarden in Zuid-Frankrijk. Ze zeggen dat hun mobiele zonnepanelen zo kunnen worden geplaatst dat ze microklimaten creëren voor wijnstokken, waardoor druiven worden geproduceerd met een lager potentieel alcoholgehalte, hogere zuurtegraden en betere aromatische profielen, evenals gezondere wijnstokken, hogere opbrengsten en een verminderde behoefte aan irrigatie.

"De schaduw die de panelen bieden, vertraagt ​​de suikeraccumulatie in de druiven, wat resulteert in een lager potentieel alcoholgehalte", legt Nathanaël Kasriel uit, adjunct-directeur van Sun'Agri, een particulier bedrijf dat zich richt op het aanpassen van landbouw aan klimaatverandering. "Tegelijkertijd helpen de koelere temperaturen onder de panelen de zuurtegraad te behouden, een belangrijke factor in de balans van wijn. De verschuiving in rijpingstijd maakt het ook mogelijk om te oogsten bij optimale rijpheid onder mildere temperatuuromstandigheden."

Hoe werkt het?

"Kortom, we ontwikkelen dynamische agrivoltaïsche oplossingen voor de landbouw", aldus Kasriel. Dat betekent dat ze mobiele zonnepanelen installeren op velden, boven gewassen. De panelen worden gedurende de dag door de computer verplaatst om te variëren hoeveel zonlicht de planten ontvangen. "Via onze algoritmen is het onze dagelijkse taak om panelen in een geoptimaliseerde positie te plaatsen om schaduw te bieden aan het gewas om het te beschermen tegen klimaatgevaren (droogte, overmatig zonlicht, vorst, zware regenval), of om het fotosynthese te laten doen." Het doel is om zowel energie te produceren voor de regio als boeren te helpen.

Kasriel zei dat de microklimaten die door de panelen worden gecreëerd, potentieel laten zien voor aangename aromatische profielen. "Onze voorlopige resultaten, met name van Tresserre [een deel van de appellatie Roussillon] in 2023, suggereren dat dynamische agrivoltaïsche systemen wenselijke aroma's in wijn kunnen versterken." Hun bevindingen hebben geleid tot meer studies. "Er is meer onderzoek gepland met witte Viognier-druiven op de Rodilhan-locatie [een gemeente in de Languedoc] vanaf 2025 om de impact op aromaprofielen van witte wijn te begrijpen."

Druiven worden geoogst onder de mobiele zonnepanelen in Zuid-Frankrijk. (Met dank aan Sun’Agri)

Hogere opbrengsten

De ronde van het onderzoek in 2024 vond plaats in experimentele wijngaarden in de zuidelijke Rhônevallei, waar het team Grenache Blanc, Chardonnay en Marselan testte. De opbrengsten waren 20 tot 60 procent hoger dan de controlewijngaarden, afhankelijk van de druivensoort. Chardonnay kende de hoogste opbrengststijging met 60 procent, gevolgd door Marselan (30 procent) en Grenache Blanc (20 procent).

"De panelen bieden bescherming tegen vorst, hittegolven en overmatige straling, terwijl ze ook waterstress verminderen. Terwijl schaduw normaal gesproken de fotosynthese zou verminderen, stelt onze intelligente software ons in staat om de beste momenten te kiezen waarop het gewas zonlicht ontvangt", aldus Kasriel.

Bij een van de pilotwijngaarden in de Vaucluse stegen de opbrengsten met 30 procent, ongeacht of ze werden geïrrigeerd of niet. De percelen die werden bedekt door de agrivoltaïsche panelen hadden ook een hogere luchtvochtigheid, waardoor de noodzaak tot irrigatie werd verminderd.

Is dit financieel duurzaam?

De economie van de projecten hangt af van de energieprijzen, de locatie van zonne-energiefaciliteiten en de zonlichtbehoeften van de gewassen.

"In Frankrijk is de agrivoltaïsche installatie op zichzelf financieel levensvatbaar in het Middellandse Zeegebied", aldus Kasriel. "De investeerder van de installatie, meestal de boer zelf, of een fonds of een onafhankelijke energieproducent, krijgt een positief rendement op de investering."

Sun'Agri doet privéonderzoek, maar werkt ook samen met publieke instellingen en krijgt steun van de overheid bij het zoeken naar nieuwe manieren om over te stappen op landbouwpraktijken die minder hulpbronnen verbruiken en betrouwbare gewassen opleveren. De groep bestudeert niet alleen wijndruiven; ze heeft ook projecten met een grote verscheidenheid aan fruit, groenten en granen.

Normal 0 21 false false false NL-BE X-NONE X-NONE

Bron: Harpers – Harmish Graham (link)

De Old Vine Registry, ‘s werelds eerste database van oude wijngaarden, heeft nu meer dan 4.000 vermeldingen verzameld uit 39 landen over de hele wereld. De aankondiging illustreert een gezonde vooruitgang in termen van de doelstelling van het register om tegen 2027 10.000 wijngaarden te registreren.

Het project, voor het eerst gelanceerd in juni 2023 met 2.183 inzendingen, heeft ook aangekondigd dat alle wijngaarden die in 1990 zijn geplant nu 35 jaar oud zijn en nu in aanmerking komen voor opname in het register.

De Internationale Organisatie voor Wijnbouw en Wijn (OIV) heeft onlangs een resolutie aangenomen om “de catalogisering van oude wijngaarden en oude wijnstokken te bevorderen en aan te moedigen”, wat het doel van het Old Vine Registry weerspiegelt.

Wijnschrijver Alder Yarrow, die de dagelijkse beheerder van het register is, werd gesteund door het besluit van de OIV.

Hij zei: “De recente OIV-resolutie heeft echt bevestigd wat we doen. Ik hoop dat het zowel individuele producenten als hele regio’s zal aanmoedigen om informatie over hun oude wijnstokken te publiceren.”

De Old Vine Registry is openhartig geweest in haar pogingen om zoveel mogelijk wijngaarden aan boord te krijgen. Dergelijke inspanningen omvatten onder meer de prijzencampagne om meer wijngaarden te registreren, die in juni 2024 begon.

Producenten die hun wijngaard bij het register willen aanmelden, kunnen dit doen via de volgende link: www.oldvineregistry.org.

Bron: The Brighter Side – Joseph Shavit (link)

Het onderzoeksteam groef fossiele zaden op van negen verschillende druivensoorten, variërend in leeftijd van ongeveer 20 miljoen tot 60 miljoen jaar.

De voorouder van de Vitoid-druiven, die uiteindelijk leidde tot de commerciële druivensoorten die we vandaag de dag verbouwen, ontstond waarschijnlijk ongeveer 60 miljoen jaar geleden in de Nieuwe Wereld. (Bron: CC BY-SA 4.0)

De voorouder van de Vitoid-druiven, die uiteindelijk leidden tot de commerciële druivensoorten die tegenwoordig worden verbouwd, ontstond waarschijnlijk ongeveer 60 miljoen jaar geleden in de Nieuwe Wereld.

Een recent onderzoek, mede geschreven door een onderzoeker van de Universiteit van Michigan, suggereert dat deze oude druivenverwanten floreerden in de tropische gordel van Amerika en het Caribisch gebied. Deze ontdekking biedt nieuwe inzichten in de evolutionaire geschiedenis van druiven, waarvan eerder werd gedacht dat ze voornamelijk een oorsprong in de Oude Wereld hadden.

Het onderzoeksteam groef gefossiliseerde zaden op van negen verschillende soorten druiven, variërend in leeftijd van ongeveer 20 miljoen tot 60 miljoen jaar oud. Deze fossielen werden ontdekt in Panama, Colombia en Peru, waarbij de oudste exemplaren tot de onderfamilie Vitoideae behoorden, dezelfde groep waartoe de huidige commerciële druiven behoren.

Volgens paleobotanist Mónica Carvalho van de Universiteit van Michigan, medeauteur van het onderzoek dat is gepubliceerd in Nature Plants, suggereren de bevindingen dat druiven een veel oudere en complexere geschiedenis hebben in de Nieuwe Wereld dan eerder werd gedacht.

Carvalho benadrukte het belang van het fossielenbestand bij het hervormen van het begrip van de evolutie van druiven. "Bij het opgraven van het fossielenbestand in de tropen van de Nieuwe Wereld vonden we zaden die verwant zijn aan de druivenfamilie en die 60 miljoen jaar oud zijn. Dit bracht ons ertoe het fossielenbestand van druiven in de Nieuwe Wereld te herzien," zei ze.

Hoofdauteur Fabiany Herrera houdt een fossiel vast van de oudste druif die ooit op het westelijk halfrond is gevonden. (Bron: Fabiany Herrera)

Het oudste ontdekte gefossiliseerde zaad lijkt sterk op de voorouders van moderne Vitoid-druiven, wat aangeeft dat deze groep diepe evolutionaire wortels heeft in Amerika.

De studie benadrukt ook de ingewikkelde geschiedenis van uitsterven en verspreiding binnen de druivenfamilie. Hoewel sommige groepen, zoals het geslacht Leea en soorten van de stam Cayrateae, nu alleen nog bestaan ​​in Zuidoost-Azië en de Indo-Pacific, onthult fossiel bewijs dat ze ooit gedurende een langere periode in de Nieuwe Wereld floreerden voordat ze regionaal uitstierven.

Dit suggereert dat wereldwijde klimaatveranderingen en ecologische veranderingen een belangrijke rol speelden bij het vormgeven van de moderne verspreiding van druivensoorten.

Een van de meest cruciale gebeurtenissen in deze evolutionaire geschiedenis vond ongeveer 66 miljoen jaar geleden plaats, aan het einde van het Krijt, toen een enorme asteroïde-inslag leidde tot de massale uitsterving van dinosauriërs. Carvalho legt uit dat deze catastrofale gebeurtenis ook grote delen van de bestaande bossen in de tropische gebieden van Amerika wegvaagde. Dit veranderde het landschap fundamenteel en vormde de basis voor nieuwe ecologische ontwikkelingen.

Na de inslag van de asteroïde herstelden regenwouden zich en werden ze hotspots voor de diversificatie van veel moderne planten- en diersoorten. Deze nieuwe ecosystemen boden een omgeving waarin de voorouders van de Vitoid-druiven konden evolueren en zich konden verspreiden.

Door fossielen uit deze periode te analyseren, konden Carvalho en hoofdauteur Fabiany Herrera, een paleobotanist bij het Field Museum of Natural History in Chicago, reconstrueren hoe het plantenleven, inclusief druiven, zich aanpaste aan de veranderende wereld.

"In deze vroege neotropische regenwouden vinden we de vroegste registratie van Vitoideae, wat aangeeft dat de afstammingslijn van druiven teruggaat tot de oorsprong van de eerste neotropische regenwouden", aldus Carvalho.

Herrera zegt dat de ontdekking belangrijk is "omdat het laat zien dat na het uitsterven van de dinosauriërs, druiven zich echt over de wereld begonnen te verspreiden."

Op de foto zijn fossiele Leea-zaden te zien, uit het late Eoceen van Panama. Het Eoceen is een geologisch tijdperk dat 33 miljoen jaar geleden eindigde. (BETAALD: Mónica Carvalho, University of Michigan; Fabiany Herrera, Field Museum of Natural History)

De druivenfamilie heeft een uitgebreid fossielenbestand dat dateert van vóór de uitsterving in het Krijt, zegt Carvalho. De oudste druiven gaan terug tot het tijdperk van de dinosauriërs en werden gevonden in India. Zaden van deze planten zijn mogelijk door dieren naar de Nieuwe Wereld gebracht.

"De diversificatie van vogels en zoogdieren na de uitsterving aan het einde van het Krijt zou kunnen hebben bijgedragen aan de verspreiding van hun zaden", aldus Herrera.

Carvalho zegt dat hun onderzoek de geschiedenis van druiven in Amerika en het Caribisch gebied opvult.

"Er was een aanzienlijke kloof in het fossielenbestand van druiven na het uitsterven van dinosauriërs. Ongeveer 50 miljoen jaar geleden zien we fossiele druiven in Noord-Amerika en Europa", zei ze. "In die tijd, toen de planeet warmer was, hadden druiven een bredere verspreiding in hoge noordelijke breedtegraden, maar we wisten niet veel over de geschiedenis van deze groep in tropische breedtegraden. Daar komt ons werk om de hoek kijken."

Fossiele zaden van Vitaceae. (CREDIT: Mónica Carvalho, Universiteit van Michigan; Fabiany Herrera, Field Museum of Natural History)

Deze studie onthult de complexe geschiedenis van de verspreiding en uitsterving van druiven in de Nieuwe Wereld, waarbij de oude oorsprong en wijdverspreide verspreiding van druivenvoorouders wordt benadrukt, lang voordat ze de commerciële variëteiten werden die we vandaag de dag kennen.

Dit onderzoek herziet niet alleen het fossielenbestand van druiven, maar werpt ook licht op de bredere patronen van plantenevolutie en -migratie als reactie op grote klimatologische en geologische gebeurtenissen.

Het lot kan cynisch zijn maar soms ook grappig: na jaren gezeur en gezaag omdat piwi’s gekruist waren met Amerikaanse variëteiten zouden het geen ‘echte’ Vitis Vinifera zijn… en nu blijkt dat alle druiven uit die hoek van de wereld komen.

 Bron: SevenFifty Daily – Amy Beth Wright (link)

Markus Keller, Ph.D., hoogleraar wijnbouw aan de Washington State University, beschouwt het als een deel van zijn taak om ‘zeepbellen te laten barsten en mythen te vernietigen’, zegt hij. “Om eerlijk te zijn: er is geen wetenschappelijk bewijs dat er enige verandering in de vruchtzetting, de samenstelling van het fruit of de wijn optreedt naarmate een wijnstok ouder wordt.”

Wijnmakers en wijnkenners beschrijven wijnen van oude wijnstokken echter vaak zoals Karin Wärnelius-Miller dat doet: “Er is een diepte, schoonheid en verfijning die je eenvoudigweg niet ziet in een jongere wijngaard”, zegt ze. Karin en Justin Wärnelius-Miller zijn wijnboeren van de tweede generatie en de eigenaren van Garden Creek Ranch Vineyards and Winery, een landgoed van 100 hectare op een heuvel in de Alexander Valley in Sonoma. Hun oudste wijnstokken zijn Cabernet Sauvignon, geplant in 1969. Justin Wärnelius-Miller overweegt af en toe oudere blokken opnieuw te planten of te herontwikkelen: "Maar dan ga je terug naar de mengtafel en ontdek je dat dit je belangrijkste ingrediënt is - hoe vervang je dat?" 

De leeftijd van de wijnstok staat niet gelijk aan de kwaliteit van de druif, maar toch zijn veel wijnmakers van mening dat oude wijnstokken smaakprofielen bieden die zij onderscheidend en onvervangbaar vinden. Hier bespreken wetenschappers en wijnmakers deze tegenstrijdige opvattingen.

Wat zijn "oude wijnstokken?"

In 2024 heeft de International Organization of Vine and Wine (OIV) een formele definitie aangenomen van een oude wijnstok als een "enkele plant waarvan officieel is vastgelegd dat deze 35 jaar of ouder is." Anders, zoals Justin Wärnelius-Miller aangeeft, is de leeftijd waarop een wijnstok als oud kan worden beschouwd, onderhevig aan interpretatie. "Het heeft vaak te maken met de locatie, maar ik zou zeggen dat zodra je de 25 tot 30 jaar voorbij bent, wijnstokken over het algemeen als oud worden beschouwd," legt hij uit, eraan toevoegend dat wijnbouwers in sommige wijngebieden de beschrijving oud bewaren voor wijnstokken die een eeuw oud zijn.

In San Leonardo in Trentino, Italië, produceert de familie Guerreri Gonzaga bijvoorbeeld al meer dan 300 jaar Bordeaux-stijlwijnen. Eigenaar Anselmo Guerrieri Gonzaga ziet geleidelijke, incrementele veranderingen na jaar 25. "[Dit is wanneer] wijnstokken robuuste vaatsystemen hebben, die druiven van uitzonderlijke kwaliteit produceren," zegt hij. "Op 50 jaar bereikt de wijnstok een opmerkelijk evenwicht en een ideale fenolische balans. Wijnstokken die langer dan 100 jaar overleven, produceren doorgaans minder, grotere druiventrossen, wat hun levensduur en aanpassing aan de omgeving weerspiegelt."

De nieuwe resolutie van de OIV geeft ook aan dat een oude wijngaard op zijn beurt moet bestaan ​​uit ten minste 85 procent wijnstokken die voldoen aan de leeftijdscriteria, wat de inspanningen voor het behoud van wijngaarden ondersteunt die worden aangestuurd door organisaties als de Historic Vineyard Society (HVS) in Californië, het Old Vine Project in Zuid-Afrika en de Old Vine Conference, die het Old Vine Registry runt (een project dat in 2010 is gestart door Jancis Robinson, Tamlyn Currin en anderen met een interesse in het beschermen van genetische en culturele wijnbouwgeschiedenis).

De HVS definieert oude wijngaarden als 50 jaar of ouder, met ten minste een derde van de wijnstokken die dateren van hun oorspronkelijke plantdatum, "om rekening te houden met een paar generaties of meer van mensen die de wijnstokken bewerken", zegt David Gates, de senior vice president van wijngaardactiviteiten bij Ridge Vineyards en een HVS-bestuurslid. "Dit houdt ook rekening met het feit dat je wijnstokken verliest in de loop der jaren, omdat bepaalde variëteiten vatbaarder zijn voor ziekten. Onze start viel ook samen met een grote verandering in de manier waarop mensen wijngaarden bebouwden in Californië, waarbij ze afstapten van met de kop getrainde, droog gekweekte wijnstokken, omdat druppelirrigatie de manier veranderde waarop wijngaarden worden geplant. En het is ook een werkdefinitie."

Demystificeren van oude wijnstokken

Als we aan een oudere wijnstok denken zoals we aan een oudere mens denken, zijn er nuttige parallellen. Ze hebben ziektes overleefd of vermeden, zijn veerkrachtig gebleken en, zoals Guerrieri Gonzaga beschrijft, hebben ze zich aangepast om te gedijen in hun omgeving. Voor wijnstokken evolueren enorme wortelsystemen om lagen grond te doordringen en vocht aan te boren dat hen door droge groeiseizoenen heen kan helpen.

Een deel van de mythologie van oude wijnstokken is de veronderstelling dat, omdat oude wijnstokken vaak minder druiventrossen opleveren, ze superieur fruit creëren uit een kleinere oogst. Volgens het beschikbare onderzoek wordt dit het punt waarop de zaken ingewikkelder worden.

Oude wijnstokken kunnen lagere opbrengsten produceren "als gevolg van een geleidelijke verzwakking van de wijnstokken, als gevolg van pathogenen, virussen of schimmels die ziektes in de stam veroorzaken", zegt Dr. Keller. Hij citeert ook onderzoek dat is uitgevoerd door Dylan Grigg, Ph D., en collega's dat in 2017 en 2018 is gepubliceerd. In zijn doctoraalscriptie uit 2017 onderzocht Dr. Grigg de correlatie tussen de leeftijd van de wijnstok en de prestaties, waarbij hij de perceptie onderzocht dat "wijngaarden met een hogere leeftijd van de wijnstok vaak hoog aangeschreven staan ​​vanwege de waargenomen kwaliteit van het fruit en de wijn die ze produceren."

Anselmo Guerrieri Gonzaga, de eigenaar van San Leonardo, zegt dat wijnstokken na 25 jaar tekenen van verandering en aanpassing beginnen te vertonen. Foto met dank aan Tenuta San Leonardo.

Hoewel de opbrengst vaak relatief lager is bij oude wijnstokken, is dat niet altijd het geval. Keller vat het onderzoek van Grigg en collega's samen, dat 150 jaar oude Shiraz-wijnstokken in de Barossa Valley onderzocht: "Als de wijngaard goed wordt onderhouden, geïrrigeerd, bemest en het bladerdak wordt beheerd, is er geen verschil met relatief nieuw geplante wijnstokken in dezelfde wijngaard in termen van opbrengst of fruitsamenstelling." Volgens Griggs stelling: "Grote verschillen in de leeftijd van de wijnstokken leidden niet tot verschillen in de basissamenstelling van de druiven."

Een ander onderzoek naar Riesling, uitgevoerd aan de Geisenheim University en gepubliceerd in 2019, onderzocht wijnstokken die op verschillende tijdstippen in dezelfde wijngaard waren geplant gedurende een periode van meer dan 40 jaar, en concludeerde dat ze ook allemaal een vergelijkbare opbrengst hadden. Daarom suggereert Keller dat beheerders van oude wijnstokken niet opzettelijk naar kleinere opbrengsten hoeven te streven om intense, geconcentreerde smaken of tannines te bereiken, omdat opbrengst alleen niet de concentratie bepaalt. Op voorwaarde dat wijnstokken van verschillende leeftijden allemaal "vergelijkbare bladoppervlakken en worteldieptes" hebben, zegt Keller, zullen oudere wijnstokken niet noodzakelijkerwijs leiden tot meer geconcentreerde smaken. Hij nuanceert deze conclusie door toe te voegen: "In wijngaarden met droge landbouw hebben jonge wijnstokken met minder ontwikkelde wortelsystemen meer kans op waterstress, wat goed of slecht kan zijn voor de opbrengst en de kwaliteit van het fruit, afhankelijk van de intensiteit en timing van de stress."

Tempranillo-wijnstokken uit de jaren 60 bij Dominio Fournier zijn geplant aan de oevers van de rivier de Duero in de DO Ribera del Duero en groeien in rotsachtige grond met een lage waterretentie. "Naarmate de wijnstokken ouder worden, balanceren ze de relatie tussen vegetatie en productie", zegt wijnmaker en wijnmakerijdirecteur Marian Santamaría. "Ze produceren minder kilo's, maar door hun aanpassing aan een ruw klimaat worden de schillen van de druiven dikker en neemt de grootte van de druiven af. Dit is een kwaliteitsfactor voor het produceren van lang gerijpte rode wijnen met een groot verouderingsvermogen."

Keller wijst erop dat de Judgment of Paris-winnende Chardonnay uit 1973 van Chateau Montelena is gemaakt met druiven van drie jaar oude wijnstokken. Matthew Crafton, de huidige wijnmaker van Chateau Montelena, deelt Kellers standpunt. "Ik denk dat geweldige wijngaarden geweldig fruit produceren, wat geweldige wijn oplevert", zegt hij. "Daarom worden die wijngaarden niet weggeplukt en is de kans groter dat ze oud worden. Fruit van de Bacigalupi-wijngaard [een originele Judgment of Paris-wijngaard die nog steeds Chardonnay produceert] is uitstekend, maar ik kan geen kenmerkende eigenschap van een oude wijnstok aanwijzen." Crafton vermoedt dat de hoge kwaliteit meer te danken is aan de combinatie van bodem, weer, onderstam en kloon dan aan de leeftijd van de wijnstok.

"Mijn conclusie is dat je een kwaliteitstoename kunt hebben in de loop van de tijd als de bessen kleiner worden [bijvoorbeeld door een watertekort voorafgaand aan de rijpingsperiode van de bessen], of je kunt een kwaliteitsafname hebben als er zich in de loop van de tijd ziekteverwekkers in de plant ophopen", zegt Keller. "Of, het blijft ongeveer constant in de loop van de tijd."

Wat betreft het vermogen van wijnstokken om zichzelf te reguleren, "heb ik met eigen ogen gezien dat met vakkundige landbouw - een essentieel onderdeel van het systeem - oude wijnstokken veel veerkrachtiger en droogtetoleranter zijn, en bovendien hoe veel efficiënter ze hun middelen toewijzen in de vorm van de grootte van het bladerdak en het gewasniveau dat ze instellen", zegt Alex Krause, de medeoprichter van Birichino in Santa Cruz, waar de wijnproductie zich concentreert op oude, zelfgewortelde wijnstokken die biologisch en zonder irrigatie worden verbouwd.

Zowel Stuart Spencer, de uitvoerend directeur van de Lodi Winegrape Commission, als Krause merken op dat er momenteel twee aanvullende overwegingen worden bestudeerd, en dat deze mogelijk later nuttige informatie zullen opleveren over de levensduur van wijnstokken in de toekomst. Eén daarvan is wat Spencer epigenetica noemt, of, zoals Krause het beschrijft, "geleidelijke mutatie en aanpassing aan de locatie in de loop van de tijd, waardoor de wijnstokken zich op een bijzonder harmonieuze manier kunnen ontwikkelen met de lokale omstandigheden." De andere is de rol van mycorrhizale netwerken, of "ondergrondse myceliale netwerken tussen soorten in de uitwisseling van micronutriënten en verdedigingsmechanismen van planten", zegt Krause.

Wanneer creëren oude wijnstokken uitzonderlijke wijnen?

Voor Krause is er, wanneer meerdere generaties reden vinden om te investeren in een wijngaard, "hoop dat het fruit en de wijn die men kan maken van een bepaalde oude wijngaard een grotere kans heeft dan gemiddeld om uitzonderlijk te zijn."

Voor wijnmakers betekent dit pragmatisch gezien dat ze kunnen vertrouwen op wat Rae Wilson, de eigenaar en wijnmaker van Wine for the People in Fredericksburg, Texas, "historische" wijnen noemt. Wanneer oude wijnstokken gezond zijn, "lijkt er een punt te zijn waarop ze in de loop van de tijd een consistente geschiedenis of consistente aantallen fenolen bieden, zelfs met de variatie tussen groeiseizoenen", zegt ze. Wilson beschrijft druivensoorten uit koele klimaten zoals Chenin Blanc, Sauvignon Blanc en Chardonnay die in de jaren 70 en 80 in Texas zijn geplant als "het bereiken van een unieke concentratie en helderheid" zonder lange rijpingsperiodes waarin het alcoholgehalte kan toenemen door suikeraccumulatie.

"Ik vind dat de smaken, suikers en fenolen van oude wijngaarden zich synchroon ontwikkelen", zegt Krause. "Diezelfde balans wordt weerspiegeld in het gehemelte, wat een wijn oplevert die, met een lichtere toets in de kelder die het fruit niet overbelast of nieuw eikenhout niet opdringerig gebruikt, die gelaagde, dynamische kwaliteit weerspiegelt."

Rae Wilson, eigenaar en wijnmaker van Wine for the People, zegt dat gezonde wijnstokken van een bepaalde leeftijd een consistentie bereiken in termen van fenolen. Foto met dank aan Wine for the People.

Wilson zoekt druiven van oude wijnstokken niet alleen vanwege hun consistente interne chemie, maar ook om een ​​persoonlijke wijnmaakstijl op te roepen en uit te drukken die wordt gekenmerkt door de behendige toets die Krause beschrijft, met lagere alcoholgehaltes en "de frisheid van de zuurbalans". Dit begon ongeveer tien jaar geleden, nadat Wilson de Old Vine Chenin Blanc van Pheasant Ridge Winery had geproefd, die werd verbouwd in de Texas High Plains. "Ik dacht, whoa - het heeft gewicht, diepte en allerlei lagen." Nu, zegt ze, "spring ik door veel hoepels om hetzelfde of vergelijkbaar fruit te krijgen, zelfs een kleine hoeveelheid ervan. En vanwege de manier waarop het rijpt, waarbij het zijn zuur vasthoudt, is het perfect voor mousserende wijn."

Op dezelfde manier, zegt Guerrieri Gonzaga, naarmate wijnstokken ouder worden en rijpen, "wordt hun productie consistent, wat een stabiliteit weerspiegelt die met de leeftijd komt."

De wijnhuizen Sandlands, Birichino en Marchelle gebruiken Cinsault van de vereerde Bechthold Vineyard in Lodi, aangeplant in 1886; Paul Marsh, de manager van het bezoekerscentrum en directeur van de wijnclub bij de Lodi Winegrape Commission, schrijft de blijvende kracht van de Bechthold-wijnstokken toe aan "geperfectioneerde vasculaire stroming en het feit dat phylloxera geen probleem is in onze zandgronden." Krause beschrijft "iets heel speciaals in de geur van viooltjes en iriswortel van onze Bechthold Cinsault dat ik in geen enkele andere Cinsault vind - een diepte van smaak die me eraan herinnert wat ik zo leuk vind aan geweldige Cru Beaujolais van oude wijnstokken die in Morgon zijn aangeplant - een mate van complexiteit op een delicaat frame."

Oude wijnstokken, duurzaamheid en behoud

Wilson merkt op dat voor wijnmakers fruit van oude wijnstokken "over het algemeen wenselijk is, hoe laag de productie ook is." Aan de landbouwkant zijn er echter voordelen en kosten. Hoe langer de wijnstokken blijven staan, hoe groter het rendement op de initiële investering. Het onderhouden van een oudere wijngaard betekent echter dat stervende wijnstokken moeten worden vervangen, dat ziekteverwekkers moeten worden bestreden en dat de concurrentie met jongere wijnstokken moet worden beheerd.

Naast waarde is het behouden van de wijnbouwdiversiteit en de landbouwgeschiedenis van een regio "extreem belangrijk", zegt Kelly Mantel, marketingdirecteur bij Harney Lane Vineyards in Lodi. "Hoe vertel je het verhaal van die boeren en die geschiedenis als de wijngaarden eenmaal verdwenen zijn?"

"Het is waardevol voor ons om vast te houden aan het kleine beetje traditie en geschiedenis dat we in Californië hebben in de vorm van deze oude wijnstokken, en daarnaast is het waardevol om de variëteitsdiversiteit te behouden nu we worden geconfronteerd met een steeds uitdagender klimaat", zegt Krause, die werkt met oude wijnstokken Besson Grenache (geplant in 1910), Bechthold Cinsault (geplant in 1886) en Little Big Block Carignane en Mourvèdre (geplant in 1895). “Ze hebben allemaal de drie opeenvolgende hittepieken die we in de oogst van 2024 meemaakten, opmerkelijk goed doorstaan, en hebben hun natuurlijke zuurgraad behouden zonder ook maar één rozijn.”

Door oude wijnstokken te behouden, behouden we een schat aan genetische diversiteit. “We zijn ons er zeer van bewust dat we schone wijngaarden willen hebben en we respecteren ook historische wijnstokken die afkomstig zijn van verschillende genetica, dus we proberen beide te doen,” zegt Gates.

Santamaría erkent dat oude wijnstokken diepgewortelde sentimentaliteit kunnen hebben voor wijnmakerij-eigenaren en boeren. “Je kunt eeuwenoude wijnstokken vinden die om emotionele redenen worden onderhouden: mijn grootvader heeft ze geplant, ik heb ze van mijn vader geërfd,” zegt ze. “Ze produceren een product van hoge kwaliteit, maar zijn doorgaans niet economisch rendabel vanwege hun lage productie. In ons geval beslist de wijnboer op welk punt de winstgevendheid opweegt tegen de sentimentele kwesties en is van plan ze te vernieuwen.”

De Wärnelius-Millers zijn echter van plan om hun wijngaarden zo lang mogelijk te koesteren. "Je leert elk jaar meer, door hetzelfde te doen op hetzelfde landgoed. Die consistentie is van onschatbare waarde", zegt Karin Wärnelius-Miller. "Wij zijn tweede generatie wijnbouwers en onze dochter komt bij ons werken nadat ze haar studie heeft afgerond. Dat is mooi: drie generaties die een ambachtelijk product van dezelfde plant produceren."

bron: IMBD

Normal 0 21 false false false NL-BE X-NONE X-NONE

Deze vermakelijke film is gebaseerd op een waargebeurd evenement dat ervoor zorgde dat Californië werd erkend als een echte speler in de wijnwereld. Hierin vecht een vader-en-zoonteam om Franse concurrenten te verslaan in de internationale proefwedstrijd van 1976, bekend als het Oordeel van Parijs, en de wijnwereld op zijn kop te zetten.

Psst: we hebben de primeur over Bottle Shock's feit versus fictie.

Bron: The Country – Gianina Schwanecke (RNZ) (link)

Onder leiding van het Bragato Research Institute in samenwerking met A Lighter Touch is een nieuw project opgezet om te onderzoeken of UV-C-licht gebruikt kan worden ter vervanging van traditionele fungiciden in wijngaarden.

Na diverse trials in Californië en enkele kleinere proefnemingen op het Europese vasteland, is ook in Australië de interesse gegroeid voor schimmelbestrijding dmv UV-licht. Een duidelijk trend die waarneembaar is bij vele onderzoeksinstituten (althans bij degene die niet voor een groot deel afhankelijk zijn voor hun inkomsten van de fytoindustrie). 

Een proef met robots die zijn uitgerust met UV-lichtpanelen moet druiventelers een nieuw alternatief bieden voor fungiciden.  Het project is nu gaande en omvat twee jaar durende proeven in een wijngaard in Marlborough waar sauvignon blanc wordt verbouwd, van het uitlopen van de knoppen tot aan de oogst.

De variëteit groeit vrij dichte luifels, waardoor ze bijzonder vatbaar zijn voor schimmelziekten. Het onderzoeksproject, geleid door het Bragato Research Institute in samenwerking met A Lighter Touch, is bedoeld om te zien of UV-C-licht kan worden gebruikt om echte meeldauw te bestrijden in plaats van traditionele fungiciden.

De proef omvat een geautomatiseerde machine die 's nachts verschillende frequenties UV-C-licht over rijen uitzendt. Dr. Paul Epee, onderzoeks- en uitbreidingsspecialist bij Bragato, zei dat het proces 's nachts het meest effectief was, omdat het voorkwam dat de schimmelpathogeen zich zou regenereren.

“De technologie zendt UV-straling uit met een intensiteit die het DNA van de pathogenen kan beschadigen en we passen deze UV-lichtbehandeling 's nachts toe omdat die pathogenen overdag de schade aan hun DNA gemakkelijk kunnen herstellen – omdat zonlicht hen in staat stelt hun DNA te herstellen. “Dat mechanisme is 's nachts inactief.”

Epee zei dat er verschillende voordelen waren aan het gebruik van UV-C-licht ten opzichte van traditionele fungiciden die in wijngaarden worden gebruikt en die problemen kunnen opleveren. Dit omvatte schadelijke residuen die de kwaliteit van de wijn beïnvloeden, fungicideresistentie en afnemende bodemgezondheid en biodiversiteit.

Hij zei dat UV-licht “milieuvriendelijker” was en een “goed alternatief voor de bestrijding van echte meeldauw”.

“UV-licht hoopt zich niet op in de bodem of in het milieu en heeft daarom weinig negatieve effecten op de microbiële diversiteit. “UV-licht laat geen giftige resten achter op druiven.” De UV-lichtpanelen worden gemonteerd op wijnbouwmachines, die lichter zijn – wat de bodemverdichting vermindert – en elektrisch worden aangestuurd, wat ze duurzamer maakt. “De technologie kan ook op afstand en autonoom worden bediend,” zei Epee, eraan toevoegend dat dit ook de arbeidskosten zou kunnen verlagen.

De proef omvat een geautomatiseerde machine die 's nachts verschillende frequenties UV-C-licht over rijen uitstraalt. Door de UV-straling 's nachts toe te passen, wordt voorkomen dat de schimmelpathogeen zich regenereert.

Technisch wijnbouwspecialist Chris Ireland zei dat het doel van de proef was om te zien of UV goed werkte in isolatie of zelfs als combinatie om het gebruik van fungiciden te verminderen. Het gebruik van UV-C-lichttechnologie zal worden beoordeeld aan de hand van een standaard spuitprogramma dat ook wordt gemonitord.

Ireland zei dat ze effectief twee proeven uitvoerden: testen hoe vaak ze de UV-behandeling moesten toepassen om deze effectief te laten zijn en kijken of telers het gebruik van fungiciden in hun spuitprogramma's met 50% konden verminderen door aanvullende UV-behandelingen. "We proberen een aantal van de sprays die mogelijk worden gebruikt weg te nemen, door UV in de traditionele sauvignonwijngaard te brengen en te kijken hoe dat zich verhoudt tot de conventionele sprayprogramma's."

A Lighter Touch voert een soortgelijk project uit bij Summerfruit New Zealand, met proeven die gaande zijn in een kersenboomgaard in Cromwell waarbij de technologie wordt gebruikt als controle op bruinrot en bacteriële kanker.

Bron: Press Release

John Deere heeft de release aangekondigd van een nieuwe precisie-agrarische hardwarekit ‘Precision Essentials’ die de initiële kosten zal verlagen en geavanceerde precisielandbouwtechnologieën toegankelijk zal maken voor telers, ongeacht hun grootte. De nieuwe kit bevat de volgende hardware:

-          G5 of G5Plus universeel display

-          StarFire® 7500-ontvanger

-          JDLink® M of R-modem

De Precision Essentials-kit maakt het niet alleen mogelijk om machineautomatisering uit te voeren met de nieuwste John Deere-hardware en -software, maar biedt klanten ook de mogelijkheid om hun hele boerderij op één plek te beheren met het John Deere Operations Center™. Boeren kunnen nu oude John Deere-apparatuur en gemengde vloten ombouwen met de benodigde technologie om productiviteitswinst te behalen door inzichten in hun bedrijf, waardoor het gemakkelijker wordt om hun boerderij te beheren.

"Het huidige landbouwlandschap verandert snel met toenemende druk om opbrengsten te verhogen, inputkosten te verlagen en duurzame landbouwpraktijken te implementeren", aldus Christopher Murray, John Deere go-to-market manager voor embedded technology. "De Precision Essentials-kit is ontworpen om alle soorten boeren, telers en veehouders te helpen deze uitdagingen rechtstreeks aan te pakken met een lage initiële kostprijs die financiële flexibiliteit biedt en de mogelijkheid om de voordelen van verbeterde operationele efficiëntie direct te herkennen."

G5-display

De Precision Essentials-kit vereist een jaarlijkse licentie met vier verschillende beschikbare licentieopties:

AutoTrac™-licentie :                                      2 jaar*

Precision Essentials-licentie:                      1 jaar

Precision Essentials-licentie + SF-RTK:    1 jaar

Geavanceerde licentie:                                1 jaar

Na een jaar* hebben klanten de flexibiliteit om een ​​van de vier bovenstaande opties te verlengen of door de nieuwste versie(s) van de beschikbare jaarlijkse licentieoptie voor de Precision Essentials-kit toe te voegen.

"De licentieopties bieden klanten de keuze om de technologie te gebruiken die het meest van toepassing is op het werk dat ze op hun boerderij of ranch doen", aldus Murray. "De opties bieden klanten die nog niet bekend zijn met precisielandbouwtechnologie ook de mogelijkheid om een ​​technologie uit te proberen en deze vervolgens uit te breiden naarmate deze bij hun boerderij past."

Voordelen omvatten verschillende soorten bewerkingen

De voordelen van de nieuwe Precision Essentials-kit zijn afhankelijk van het type bewerking dat wordt beheerd. Zo profiteren boeren van rijgewassen van het gebruik van de G5-familie van displays en de StarFire 7500-ontvanger om de productiviteit in het veld te verhogen door elke doorgang te maximaliseren en hen in staat te stellen om datagestuurde beslissingen te nemen binnen het John Deere Operations Center. De nauwkeurige geleiding en variabele snelheidstechnologie helpen boeren om inputs nauwkeuriger toe te passen, helpen overmatige toediening te voorkomen en het risico op nutriëntenafvoer te verminderen, waardoor hun investering en het milieu worden beschermd.

Voor melkveehouders en veehouders streamt de M- of R-modem draadloos gegevens naar het John Deere Operations Center, waardoor ze op afstand de veldomstandigheden, de efficiëntie en gezondheid van de machine en de baal-voor-baal-statistieken kunnen bewaken die worden gedocumenteerd via hun John Deere-display. Bovendien zal het benutten van de nauwkeurige geleiding en datanauwkeurigheid van de Precision Essentials-kit helpen om nauwkeurig te zaaien, bemesten en oogsten van voedergewassen. Dit resulteert in een hogere voerkwaliteit, optimale voederopbrengsten en verbeterde voeding van vee.

Telers, managers en exploitanten van hoogwaardige of specialistische gewassen zullen waarde vinden in de nauwkeurige begeleiding en datanauwkeurigheid die wordt geboden door de G5-familie van displays en de StarFire 7500-ontvanger. Deze tools helpen telers van specialistische gewassen om optimale plantafstand, uniforme groei en tijdige oogst te bereiken, alles wat cruciaal is voor het maximaliseren van de gewaskwaliteit en marktwaarde. De displays en ontvanger maken ook nauwkeurige toepassing van inputs zoals meststoffen, water en pesticiden mogelijk, waardoor inputverspilling wordt verminderd en wordt gegarandeerd dat gewassen de exacte voedingsstoffen krijgen die ze nodig hebben, terwijl de impact op het milieu wordt geminimaliseerd.

"Klanten uit alle sectoren kunnen beginnen met deze Precision Essentials-kit en naarmate hun behoeften toenemen of diversifiëren, integreren ze naadloos met geavanceerdere precisielandbouwtechnologieën", aldus Murray. "Deze schaalbaarheid zorgt ervoor dat de initiële investering waarde blijft bieden en langetermijndoelen ondersteunt, zoals het uitbreiden van het areaal, het verbeteren van de gewasdiversiteit of het integreren van geavanceerde systemen."

De Precision Essentials-kit is een goede oplossing voor boeren, telers en veehouders die meerdere merken apparatuur hebben. Om de machines te integreren zodat precisielandbouwtechnologie kan worden gebruikt, bezoekt u uw lokale John Deere-dealer voor alle beschikbare opties.

Ga voor meer informatie over de John Deere Precision Essentials-kit en andere Precision Upgrade-opties naar JohnDeere.com of neem contact op met uw lokale John Deere-dealer.

*AutoTrac-licentie – licentie van 2 jaar bij eerste aankoop, daarna beschikbaar als licentie van één jaar

Bron: WSU-insider – Angela Sams (link)

Wijnmakers kunnen meer stilistische controle uitoefenen over hun product dan eerder werd gedacht, volgens nieuw onderzoek van de afdeling Wijnbouw en Oenologie (V&E) van de Washington State University. De toegenomen voorspelbaarheid is voordelig omdat het opwarmende klimaat van de planeet ervoor zorgt dat druiven sneller rijpen.

De studie, gepubliceerd in het tijdschrift Food Chemistry, analyseerde gegevens over Sauvignon Blanc-druiven gedurende een periode van twee jaar om te bepalen hoe alcoholaanpassingen voor en na de fermentatie de sensorische en aromaprofielen van wijnen van fruit in verschillende stadia van rijpheid beïnvloedden. De onderzoekers concludeerden dat alcoholaanpassingen voor en na de fermentatie vergelijkbare effecten hebben.

"Wijnmakers kunnen een deel van de effecten van klimaatverandering verzachten door te verdunnen wanneer ze het fruit binnenhalen, of later te dealcoholiseren", aldus Jim Harbertson, medeauteur van de studie en universitair hoofddocent aan de afdeling V&E van WSU. "Ze kunnen nog steeds de stijl van wijn creëren die ze probeerden te maken, zelfs als het weer te snel te warm werd."

Omdat de samenstelling van een druif verandert naarmate deze rijpt, bepalen wijnmakers doorgaans de oogsttijd op basis van hoe ze willen dat hun wijnen smaken en ruiken. Rijpere druiven betekenen meer suiker, en meer suiker resulteert in meer alcohol.

"Ons onderzoek toont aan dat wijnmakers niet al hun smaakbeslissingen in de wijngaard hoeven te nemen", aldus Danielle Fox, medeauteur van de studie en recent afgestudeerde PhD van de School of Food Science van WSU. "Er is veel flexibiliteit rond de oogsttijd en veel hulpmiddelen in de wijnmakerij die kunnen worden gebruikt om de wijn aan te passen en het gewenste smaakprofiel na de fermentatie te verbeteren."

Foto van de wijnmakerij in het Wine Science Center in Richland. (Foto met dank aan CAHNRS)

Wijnmakers kunnen de alcoholconcentratie van hun wijnen vóór de fermentatie regelen door waterverdunning of chaptalisatie te gebruiken, een proces waarbij suiker aan druivensap wordt toegevoegd. Ze kunnen de alcoholconcentratie na de fermentatie ook aanpassen via een methode die de-alcoholisatie wordt genoemd. Aroma's in een glas wijn zijn grotendeels afhankelijk van de hoeveelheid alcohol: hoe hoger de alcoholconcentratie, hoe meer aromacomponenten.

In het licht van recente waarschuwingen van overheidsinstanties over de gezondheidsrisico's die samenhangen met alcoholconsumptie, gebruiken veel wijnmakers de-alcoholisatie om te reageren op de groeiende vraag van consumenten naar dranken met een laag of geen alcohol.

"Alcoholverwijdering is duidelijk een grote beweging in de wijnindustrie op dit moment", aldus Harbertson.

Het verwijderen van alcohol kan echter negatieve resultaten hebben, waaronder een verhoogde perceptie van zuurheid.

"Alcoholaanpassing dicteert sterk de meerderheid van de sensorische eigenschappen van wijn, waaronder aroma, bitterheid, hitte en mondgevoel", aldus Harbertson. "Alcohol is wat de wijn definieert. Het verwijderen ervan benadrukt de negatieve sensorische aspecten. Het is lastig en het kan betekenen dat we opnieuw moeten nadenken over wat we proberen te creëren.”

Terwijl eerdere onderzoeken naar witte wijndruiven zich vooral richtten op Chardonnay en Riesling, hielp deze studie de onderzoekers de unieke kenmerken van Sauvignon Blanc te begrijpen. Het ras staat bekend om zijn tropische, fruitige en grassige aroma's en wordt veel verbouwd in wijngaarden in de staat Washington. In tegenstelling tot veel andere druivensoorten veranderen de aromacomponenten van Sauvignon Blanc aanzienlijk van de ene druivenoogst naar de andere.

"We concludeerden dat Sauvignon Blanc-druiven hun unieke variëteitkarakter en aromacomponenten verliezen na een bepaald oogstpunt", aldus Fox. "Als wijnmakers de druiven oogsten wanneer die aromacomponenten aanwezig zijn, en dan het sap of de wijn aanpassen zodat het een hoger alcoholgehalte heeft, kan dat het aroma van de wijn juist versterken."

Met behulp van fruit van drie verschillende druivenoogsten wilden de onderzoekers bepalen welke verschillen in de wijnen werden veroorzaakt door rijping en welke het gevolg waren van de alcoholconcentratie. Om dit te doen, vroegen ze een panel van testers om de aroma- en smaakkenmerken die ze ontdekten te beschrijven. De onderzoekers waren verrast toen de panelleden onderscheid maakten tussen de aroma- en smaakkenmerken van de wijnen op basis van de alcoholconcentratie in plaats van de rijpheid.

"We ontdekten dat de alcohol grotendeels het aroma van een wijn bepaalt", aldus Harbertson. "Het is in wezen een technisch traktaat van een wijnmaker over het maken van verschillende wijnstijlen van dezelfde oogst. Omdat Sauvignon Blanc verandert naarmate het rijpt, hebben wijnmakers de neiging om het op verschillende tijdstippen te plukken en de wijnen die ze later maken, te combineren. We hebben bewezen dat je wijn in principe 'onrijp' kunt laten smaken.”

Veel van het eerdere sensorische onderzoek naar alcoholaanpassingen richtte zich op het veranderen van druivensap voordat het fermenteert. Deze studie borduurde daarop voort en liet zien dat wijnmakers opties hebben.

“Het was belangrijk voor ons om de grenzen te verleggen en het onderzoek verder te brengen,” zei Fox. “Sensorische analyse is duur en tijdrovend. Onze bevindingen stellen ons in staat om voorspellingen te doen over het aroma van een wijn en de efficiëntie in de toekomst te maximaliseren.”

Media Contacten:

Jim Harbertson, WSU Department of Viticulture and Enology, 509-372-7506, jfharbertson@wsu.edu

Danni Fox, WSU School of Food Science, danielle.j.fox@wsu.edu

Bron: Meininger’s – (link)

Het aantal faillissementen in de Franse wijnbouw neemt toe. (Foto: OceanProd/stock.adobe.com)

Voor bezoekers van Vinexpo zal het nieuws dat vorig jaar 211 Franse wijnhuizen failliet zijn gegaan, niet veel wenkbrauwen doen fronsen. Frankrijk heeft immers ongeveer 27.000 van dit soort ondernemingen, en bijna 26.800 bleven financieel intact. Het cijfer voor 2024 was echter 55% hoger dan de 136 van 2023 - een stijging van 55% vergeleken met het voorgaande jaar, volgens de laatste "Study on Business Insolvencies and Protection Measures in France" van Altares / Dun & Bradstreet. Ter vergelijking: het rapport merkt op dat het aantal faillissementen in de gehele Franse economie met 'slechts' 17% is toegenomen.

De situatie is met name alarmerend in het zuidwesten van Frankrijk. Meer dan de helft (116) van de nationale faillissementen vond plaats in de regio Aquitaine, waaronder 103 in Gironde. Languedoc-Roussillon zag ook een scherpe stijging van 144%, zij het op een lager algemeen niveau, met 39 geregistreerde gevallen.

In een interview met Vitisphere benadrukte Thierry Millon, hoofd van de Altares-studie, dat de insolventiesituatie verslechtert ten opzichte van de toch al hoge niveaus, zonder tekenen van verbetering in welke regio dan ook. Sterker nog, de omstandigheden verslechterden verder in het laatste kwartaal van het jaar, met 62 insolventies in de laatste drie maanden van 2024, een stijging van 59% vergeleken met 39 gevallen in dezelfde periode van 2023.

Millon ziet positieve signalen in het relatief hoge aantal preventieve beschermingsmaatregelen. In Frankrijk bestaat dit juridische instrument naast de twee traditionele insolventieprocedures: herstructurering en liquidatie. Het is beschikbaar voor bedrijven die in financiële moeilijkheden zitten maar nog niet insolvent zijn, waardoor ze operationeel kunnen blijven, zoals onlangs werd aangetoond door Domaine Tariquet.

Hoewel deze beschermingsmaatregelen slechts 2% van de insolventiegevallen in de algehele Franse economie uitmaken, vertegenwoordigen ze 14% in de wijnsector.

Als we kijken naar de verschillende soorten insolventies in de Franse industrie, is de toename in het gebruik van beschermingsmaatregelen duidelijk. In 2024 werden 47 bedrijven geliquideerd, een stijging van negen procent vergeleken met 43 in 2023. Het aantal herstructureringen na een betalingsverzuim steeg echter met 65 procent tot 134 gevallen, vergeleken met 80 in het voorgaande jaar. Ondertussen kozen 30 bedrijven voor beschermingsmaatregelen, vergeleken met 12 in 2023, een stijging van 150 procent.

Volgens Abellan van Vitisphere is dit een teken dat de sector problemen voorziet en eraan werkt om deze te overwinnen, maar ook om bedrijven en banen te behouden.

Bron: CBS-News

Klik op afbeelding hieronder om het bericht te zien

Bron: Business Green (sponsored article) – A. del Corral & F.A. Estal (link)

Ana del Corral is sales director at Estal.

Freddy Albertí is sustainability director at Estal.

Normal 0 21 false false false NL-BE X-NONE X-NONE

Ana del Corral en Freddy Albertí van Estal leggen uit hoe Wild Glass – gemaakt van 100 procent gerecycled post-consumer glas – een duurzamere toekomst voor glazen verpakkingen stimuleert

Duurzaam ontwerp en maatschappelijk verantwoord ondernemen

In een wereld die zich steeds meer inzet voor duurzaamheid, is innovatie in productieprocessen en ontwerp een hoeksteen van de verpakkingsindustrie geworden. Bij Estal, een toonaangevend bedrijf in het creëren van glasoplossingen voor distilleerderijen, wijnen, parfums, huisparfums, oliën en andere dranken, hebben we de regels opnieuw gedefinieerd met Wild Glass: een assortiment flessen en potten gemaakt van 100 procent post-consumer gerecycled (PCR) glas. Dit product zet niet alleen nieuwe normen op het gebied van duurzaamheid, maar herinterpreteert ook de traditionele esthetiek van glazen verpakkingen.

De transformerende kracht van imperfecties

Bij de productie van Wild Glass-flessen en -potten omarmen we ze als een onderscheidend kenmerk, in plaats van stukken weg te gooien die niet aan de conventionele esthetische normen voldoen. Wild Glass is een eerbetoon aan de onvolkomenheden van de natuur. Deze aanpak viert de authenticiteit en het unieke karakter dat natuurlijke gebreken aan elke fles met zich meebrengen, terwijl de hoeveelheid afval tijdens het productieproces aanzienlijk wordt verminderd.

De organische textuur en variabele tinten van gerecycled glas roepen vakmanschap op en creëren een emotionele band met de hedendaagse consument. De combinatie van duurzaamheid en uniek karakter spreekt een gewetensvoller publiek aan, dat zich bewust is van hun consumptiegewoonten.

Normal 0 21 false false false NL-BE X-NONE X-NONE

Credit: Estal

Circulaire economie in actie

De productie van Wild Glass sluit volledig aan bij de principes van de circulaire economie. Door 100 procent PCR-glas te gebruiken, verminderen we de behoefte aan nieuwe grondstoffen en verlagen we de ecologische voetafdruk die gepaard gaat met de winning en verwerking ervan. Elke fles vertegenwoordigt een gesloten kringloop, waarbij glas dat ooit door consumenten werd gebruikt en weggegooid, herboren wordt als nieuwe verpakking, klaar voor een tweede leven.

Estal heeft in samenwerking met Inèdit een levenscyclusanalyse van Wild Glass uitgevoerd, waarbij de productie van een fles gemaakt van 100 procent PCR-glas werd vergeleken met een fles gemaakt van Flint (traditioneel helder glas van cosmetische kwaliteit). Uit het onderzoek blijkt dat de impact op het milieu met 26 tot 65 procent is verminderd. Dit wordt bereikt door de vervanging van nieuw-gewonnen materialen door gerecyclede materialen, een afname van de grondstoffen die nodig zijn voor de productie, lagere emissies bij het transport van deze materialen en minder afval tijdens het productieproces. Wild Glass omarmt de esthetische schoonheid van kleine onvolkomenheden en de toonvariaties van gerecycled glas – elementen die traditioneel worden gezien als defecten in de conventionele productie.

De impact van Wild Glass

Met Wild Glass is de marktinvloed van Estal duidelijk zichtbaar, van kleine ambachtelijke merken die de waarden van Wild Glass volledig omarmen tot grote wereldspelers die zich steeds meer inzetten voor zichtbare duurzaamheid in elke fase van hun bedrijfsketen. Dit komt tot uiting in het feit dat Wild Glass-flessen worden gebruikt voor gins, rum en andere sterke dranken, maar ook in traditionele sectoren zoals wijn en cognac. Het mondiale bereik van Estal strekt zich uit over de Verenigde Staten, Latijns-Amerika en Europa en breidt zich gestaag uit naar andere regio's over de hele wereld. Internationale merken zoals Diageo en Pernod Ricard hebben Wild Glass gekozen voor een aantal van hun lanceringen, naast Amerikaanse en Europese merken zoals Wrekking Coast, Punta Mari Gin of distilleerderijen en wijnhuizen zoals Feddie Ocean Distillery, Slyrs Distillery, Distillerie du Viaduc of Barbanera. Bovendien is Neotempo, een wijnmakerij in Napa Valley, Californië, gespecialiseerd in het produceren van wijnen die natuur, kunst en wetenschap combineren, waarvoor we een project op maat in Wild Dark Glass hebben ontwikkeld.

De authenticiteit sluit perfect aan bij merken die zich willen onderscheiden in een competitieve markt. De veelzijdigheid maakt het ook ideaal voor andere industrieën, waaronder schoonheids-, cosmetica- en huisparfums, waar innovatief design en milieubewustzijn cruciaal zijn om de aandacht van nieuwe generaties te trekken.

Internationaal erkende innovatie

Onze toewijding aan Wild Glass is niet onopgemerkt gebleven. Deze disruptieve aanpak wordt op internationale platforms erkend als een goed voorbeeld van hoe innovatie aanzienlijke veranderingen in de sector kan bewerkstelligen. Wild Glass is niet alleen een technische en duurzame oplossing, maar ook een paradigma voor de manier waarop merken in contact kunnen komen met nieuwe generaties consumenten, zoals Gen Z, een demografische groep die zich sterk richt op hun ecologische voetafdruk. Deze consumenten zijn bereid het merkbeleid onder de loep te nemen en producten te kiezen die echt aansluiten bij hun waarden.

In zo’n competitieve markt is het voldoen aan de verwachtingen van de consument op het gebied van duurzaamheid en sociale verantwoordelijkheid een dringende uitdaging voor merken.

Via het Make a Mark-project van Estal & Avery Dennison & Kurz hebben verschillende ontwerpers Wild Glass als canvas gekozen, waarmee ze laten zien hoe het toppunt van verpakkingsontwerp duurzaamheid omarmt voor allerlei soorten projecten – inclusief projecten in de luxe- en premiumsector, die nu onmiskenbaar prioriteit geven aan duurzaamheid.

Een pad naar de toekomst

In een context waarin de milieuregels strenger worden en consumenten meer transparantie en betrokkenheid eisen, staat Wild Glass als een visionaire oplossing die voldoet aan de behoeften van vandaag en tegelijkertijd anticipeert op de eisen van morgen. Bij Estal bewijzen we dat design, duurzaamheid en innovatie kunnen samenkomen in één enkel product, waardoor merken een krachtig hulpmiddel krijgen om zich te onderscheiden in een markt die steeds meer wordt gedreven door planetaire verantwoordelijkheid.

Met Wild Glass nodigen we u uit om de relatie tussen design en duurzaamheid te heroverwegen, waarbij we ons eraan herinneren dat elke keuze ertoe doet en dat Wild Glass een aanzienlijk verschil kan maken op weg naar een meer verantwoorde toekomst.

Youtube: LINK

Bron: Press Release

BottleShots.ai is officieel gelanceerd door Left Coast Marketing + Design

Left Coast Marketing & Design is trots om de langverwachte lancering van BottleShots.ai aan te kondigen, de eerste SaaS-technologie die in de VS is gelanceerd en speciaal is ontworpen om binnen enkele minuten professionele wijnflesafbeeldingen van hoge kwaliteit te maken - voor een fractie van de kosten van traditionele fotografie.

Door middel van baanbrekende gepatenteerde technologie kunnen wijnmakerijen, distributeurs en retailers nauwkeurige, gestandaardiseerde afbeeldingen met een hoge resolutie genereren door simpelweg het etiketontwerp te uploaden en de belangrijkste wijnverpakkingscomponenten in 5 eenvoudige stappen te selecteren. Ten slotte kan iedereen, van wijnmakers tot managers van proeflokalen, direct professionele productafbeeldingen van hoge kwaliteit produceren voor minder dan de helft van de kosten van traditionele productfotografie.

"BottleShots.ai is ontwikkeld met moderne technologie en meer dan 15 jaar ervaring in het maken van duizenden afbeeldingen van voedsel- en drankproducten", aldus Dan Chapin, medeoprichter van BottleShots.ai. "Dit is de eerste SaaS-technologie die is ontworpen om flesfoto's te produceren voor de wijnindustrie en toegankelijk is voor wijnproducenten en retailers over de hele wereld."

CTO en medeoprichter Tony Immordino verklaarde: "BottleShots.ai is geen standaard kant-en-klaar AI-product. Onze technologie maakt gebruik van een gepatenteerde flesimagebuilder, die naadloos afbeeldingslagen integreert om elk onderdeel van een wijnfles nauwkeurig weer te geven. We hebben een opwindende routekaart voor de boeg, vol met toekomstige verbeteringen en geavanceerde AI-gestuurde innovaties."

Deze innovatieve oplossing zal onmisbaar zijn voor wijnmakerijen, retailers, e-commerce en handel voor gebruik op websites, sociale media, marketingmateriaal, wedstrijden, POS en wijntechsheets. Probeer BottleShots.ai vandaag nog en ervaar de toekomst van wijnflesfotografie bij BottleShots.ai.

Over Left Coast Marketing & Design: Left Coast Marketing & Design is een marketing- en creatief bureau dat gespecialiseerd is in de drankenindustrie met kantoren in Santa Rosa en Roseville, Californië. Met tientallen jaren ervaring in websiteontwerp, e-commerce, digitale marketing en andere creatieve diensten, waaronder fotografie, blijft het bedrijf vooroplopen met technologische innovatie.

Contactpersoon voor de media:

Dan Chapin | (707) 479-5385 | dan@leftcoastmarketing.com

www.bottleshots.ai